Odczynnik maskujący
Odczynnik maskujący – substancja chemiczna reagująca z jonami przeszkadzającymi w analizie chemicznej. Działanie takiej substancji polega na wyłączeniu danego jonu z reakcji, jaką następnie przeprowadza się bez usunięcia go z próbki[1][2].
Przykładem maskowania jest dodawanie kwasu szczawiowego do próbki zawierającej jony Sn2+ i Sb3+, kwas kompleksuje jony cyny i umożliwia wytrącenie tylko siarczku antymonu. Innym przykładem jest dodanie fluorków do roztworu zawierającego jony Fe3+ i Co2+, fluorki wiążą w kompleks jon żelaza, co uniemożliwia reakcje z jonem tiocyjanianowym, który następnie jest wprowadzany do roztworu (reakcja Vogla)[1]. Innymi odczynnikami maskującymi mogą być tiosiarczany czy EDTA.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tadeusz Lipiec, Zdzisław Stefan Szmal: Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej. Wyd. 4. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1976, s. 165, 239.
- ↑ Wstęp do analizy chemicznej. supra.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. Zakład Chemii Supermolekularnej Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, dostęp 2014-08-05.