Okręty podwodne typu L serii XIII

Okręty podwodne typu L serii XIII

Rodzaj okrętu	podwodny stawiacz min
Kraj budowy	ZSRR
Stocznia	Dalzawod
Zbudowane	siedem
Użytkownicy	MW ZSRR
Służba w latach	2 października 1938–4 listopada 1939
Uzbrojenie:
20 torped 1 x B-24 100 mm L/50, 1 x K-21 45 mm L/46 plot. 2 x KM 7,62 mm
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe	6 x 533 mm 2 x 533 mm
Wyrzutnie min	18
Załoga	54 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	1099 ton
• w zanurzeniu	1399 ton
Zanurzenie testowe	100 metrów
Długość	83,3 metra
Szerokość	7 metrów
Napęd:
2 x Diesel (2000 KM) 2 x elekt. (1300 KM) 2 wały napędowe
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu	13,7 węzła 8,5 węzła
Zasięg:
• na powierzchni	10 000 Mm @ 8,6 w. (pow.) 157 Mm @ 2,7 w. (zan.)

Okręty podwodne serii XIII – radzieckie podwodne stawiacze min typu Leniniec (L) w wersji budowanej od 25 kwietnia 1935 roku, oznaczonej jako jednostki seria XIII. Okręty tej wersji stanowiły ulepszenie wobec jednostek typu L serii XI, przez dodanie dwóch wyrzutni torpedowych na rufie. Z 12 do 20 zwiększono także liczbę torped przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby przenoszonych min z 20 do 18. Dwukadłubowy kadłub miał konstrukcję nitowaną ze spawanymi zewnętrznymi zbiornikami balastowymi (saddle tanks). Miny okrętu stawiane były przez podwójny kanał w rufach jednostek. Okręty mogły przebywać w morzu przez czas do 45 dni.

Ogółem zbudowano siedem jednostek tej serii. L-13 i L-16 zostały prefabrykowane w Leningradzie, L-17 i L-18 w Mikołajowie, zaś L-19 w Sewastopolu, po czym okręty w częściach zostały przetransportowane do stoczni Dalzawod we Władywostoku, gdzie zostały zmontowane i zwodowane. Po wejściu do służby jednostki służyły we Flocie Oceanu Spokojnego. Zimą 1942 roku podjęto próbę przetransferowania L-15 i L-16 na zachodni teatr wojenny, jednak 11 października 1942 roku płynące na powierzeni okręty zostały wykryte przez japoński okręt podwodny I-25, który jedyną posiadaną w tym momencie torpedą zatopił L-16.

Bibliografia

• Norman Polmar: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990, s. 264. ISBN 0-87021-570-1.