Orepukia orophila

Orepukia orophila
Forster et Wilton, 1973
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	Cycloctenidae
Rodzaj	Orepukia
Gatunek	Orepukia orophila

Orepukia orophila – gatunek pająka z rodziny Cycloctenidae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano Rock and Pillar Range w regionie Otago.

Morfologia

Holotypowa samica ma karapaks długości 3,2 mm i szerokości 2,1 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 4,1 mm i szerokości 2,6 mm. Allotypowy samiec ma karapaks długości 2,6 mm i szerokości 2 mm oraz opistosomę długości 2,5 mm i szerokości 2 mm. Karapaks ma słabo wykształcony wzór barwny. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach, z których przedni jest prosty. Oczy tylno-środkowe leżą nieco dalej z tyłu niż tylno-boczne. Szczękoczułki ustawione są pionowo i mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 2 większe i grupkę małych ząbków na krawędziach przednich bruzd. Odnóża są kolczaste. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Pazurki górne mają 8 ząbków, zaś pazurki dolne 3 ząbki. Opistosoma ma wzór barwny typowy dla rodzaju. Zaopatrzona jest znacznie szerszy niż długi stożeczek z włoskami rozmieszczonymi w dwóch łatkach.

Ekologia i występowanie

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym tylko z Rock and Pillar Range w regionie Otago na Wyspie Południowej. Zasiedla ziołorośla i roślinność poduszkową. Odławiany był do pułapek Barbera.