Ototylomys chiapensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ototylomys chiapensis[1]
Porter et al., 2017
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

gałęziaki

Plemię

gałęziaki (plemię)

Rodzaj

pnączarek

Gatunek

Ototylomys chiapensis

Synonimy
  • Ototylomys phyllotis connectens Baker et al. 1971

Ototylomys chiapensisgatunek gryzonia z podrodziny gałęziaków (Tylomyinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae). Po raz pierwszy został opisany naukowo w 2017 na łamach „Journal of Mammalogy” przez zespół: Calvin A. Porter, Nia E. Beasley, Nicté Ordóñez-Garza, Laramie L. Lindsey, Duke S. Rogers, Nicole Lewis-Rogers, Jack W. Sites, Jr., Robert D. Bradley[2]. Typowa lokalizacja: Pozo de Petróleo, 11 km na północny zachód od Berrizábal, La Pera Conservation Area, stan Chiapas, Meksyk[3]. Gatunek znany tylko z dwóch lokalizacji stanie Chiapas: El Ocote Biosphere Reserve i La Pera Conservation Area[3].

Historia odkrycia gatunku[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. XX wieku amerykański zoolog Mark D. Engstrom odkrył w meksykańskim La Pera populację gryzoni z rodzaju Ototylomys. Odnotował, że to przedstawiciele nieopisanego jeszcze naukowo gatunku. W 1983 Calvin A. Porter oraz Jack W. Sites Jr. rozpoczęli, we współpracy z Engstromem, badania zmienności allozymów u zwierząt z meksykańskich populacji Ototylomys. Naukowcy odkryli wyraźne różnice między znanym wcześniej gatunkiem O. phyllotis, a populacją z La Pera. Po raz pierwszy nowy gatunek (Ototylomys chiapensis) został opisany naukowo w 2017 na łamach „Journal of Mammalogy[2].

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Epitet gatunkowy chiapensis jest nawiązaniem do nazwy meksykańskiego stanu Chiapas[3].

Kariotyp[edytuj | edytuj kod]

Garnitur chromosomowy O. chiapensis: 2n=48 z 19 parami chromosomów dwuramiennych i 4 parami chromosomów akrocentrycznych; FN=84[3].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Wzór zębowy I C P M
16 = 1 0 0 3
1 0 0 3

O. chiapensis jest gryzoniem średniej wielkości. Pod względem morfologicznym O. chiapensis różni się wyraźnie od pnączarka wielkouchego (Ototylomys phyllotis). Ma smukłe ciało i obfite, miękkie futro. Sierść w części grzbietowej jest wybarwiona na brązowo, z delikatnymi łatami w kolorze rdzy. W części brzusznej sierść jest cętkowana, brązowa. Ogon długi, pokryty łuskami, bez sierści. Szerokie, cienkie i owalne uszy są półprzezroczyste. Także nieowłosione. Tylne łapy są długie[3].

Wymiary Ototylomys chiapensis
(za: Pardiñas et al., 2017[3], Porter et al., 2017[2])
przedział średnia
długość ciała z głową i ogonem 139–194 mm
(n = 18)
172 mm
długość ogona 135–174 mm
(n = 11)
153 mm
długość ucha 20–27 mm
(n = 18)
25 mm
długość tylnej kończyny 30–34 mm
(n = 18)
32 mm
masa ciała 55–165 g
(n = 16)
103 g

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

O. chiapensis wiodą naziemny i nadrzewny tryb życia. Wykazują aktywność życiową w nocy. Populacja zamieszkująca tereny na południu stanu Jukatan szczyt aktywności osiągała między godziną 23.00 a 1.00. Była aktywna na poziomie terenu[3].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Masa ciała badanego przez naukowców 6-dniowego noworodka wynosiła 22g[2].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

O. chiapensis znany tylko z dwóch lokalizacji stanie Chiapas: El Ocote Biosphere Reserve i La Pera Conservation Area. Typowa lokalizacja: Pozo de Petróleo, 11 km na północny zachód od Berrizábal, La Pera Conservation Area, stan Chiapas, Meksyk[3].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

O. chiapensis jest roślinożercą. Naukowcy odnotowali, że zwierzęta przetrzymywane w niewoli wybierały chętnie nasiona słonecznika, ale rzadko sięgały po świeży owoc. Jedno ze zwierząt wolało zjadać kapustę niż ziarno[2].

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

O. chiapensis zasiedla krasowe lasy deszczowe położone na wysokości 700–1100 m n.p.m.[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ototylomys chiapensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Calvin A. Porter, Nia E. Beasley, Nicté Ordóñez-Garza, Laramie L. Lindsey, Duke S. Rogers, Nicole Lewis-Rogers, Jack W. Sites, Jr., Robert D. Bradley. A new species of big-eared climbing rat, genus Ototylomys (Cricetidae: Tylomyinae), from Chiapas, Mexico. „Journal of Mammalogy”. 98 (5), s. 1310–1329, 2017. American Society of Mammalogists. DOI: 10.1093/jmammal/gyx096. ISSN 1545-1542. (ang.). 
  3. a b c d e f g h i U.F.J.Pardiñas et al.: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 758. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).