Palystinae
Simon, 1897 | |||
Samica Palystes castaneus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
(bez rangi) | płytkowce | ||
Rodzina | |||
Podrodzina |
Palystinae | ||
Synonimy | |||
|
Palystinae – podrodzina pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny spachaczowatych.
Morfologia i zasięg[edytuj | edytuj kod]
Pająki te mają na prosomie ośmioro oczu rozmieszczonych w dwóch rzędach. Oczy w rzędzie przednim leżą w widoku grzbietowym w jednej linii. Oczy pary przednio-środkowej są mniejsze niż te pary przednio-bocznej, zwrócone ku przodowi i nieco ku górze. W rzędzie tylnym odległości między oczami są równe. Oczy pary tylno-środkowej w widoku grzbietowym leżą na tej samej wysokości co oczy pary tylno-bocznej lub nieco bardziej z przodu. Średnica oczu pary tylno-środkowej jest większa lub równa średnicy oczu pary przednio-środkowej oraz równa średnicy oczu pary tylno-bocznej. Oczy pary tylno-bocznej są znacznie mniejsze niż pary przednio-bocznej. Szczękoczułki mają po trzy zęby na przednich i tylnych krawędziach bruzd. Te na krawędziach tylnych są równych rozmiarów, a te na przednich rozmiarów zbliżonych. Na dnie bruzdy oskórek jest gładki, nie występują ząbki intermarginalne. Warga dolna jest szersza niż dłuższa i nisko osadzona. U większości rodzajów na sternum dominuje czarna pigmentacja. U obu płci odnóża wszystkich par mają jeden lub dwa kolce grzbietowe na goleniach. Samica ma płytkę płciową z odsłoniętą brzusznie przegrodą środkową oraz prostymi lub haczykowato zakrzywionymi przewodami nasiennymi. Nogogłaszczki samca miewają embolus od prostego do zakrzywionego o kąt 275°. Embolus ani przewody nasienne samicy nigdy nie zataczają u Palystinae pełnego koła[1].
Przedstawiciele podrodziny występują wyłącznie w krainie afrotropikalnej[2].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1897 roku przez Eugène’a Simona pod nazwą Palysteae, jako jedną z siedmiu grup podrodziny spachaczowatych w rodzinie aksamitnikowatych[3]. Spachaczowate do rangi rodziny, a Sparianthinae do rangi podrodziny wyniósł w latach 1912–1914 Toivo Henrik Järvi[4][5]. Jako jedna z ośmiu podrodziny spachaczowatych pająki te wyróżnione zostały w Systema Aranearum Aleksandra Pietrunkiewicza z 1928 roku[6]. W 1996 roku Peter M.C. Croeser dokonał rewizji omawianej podrodziny[1]. Monofiletyzm Palystinae potwierdzony został przez molekularne analizy filogenetyczne Ingi Agnarsson i Lindy S. Rayor z 2013 roku[7] oraz Majida Moradmanda, Axela L. Schönhofera i Petera Jägera z 2014 roku[2].
Do podrodziny tej zalicza się pięć rodzajów[7][2]:
- Anchonastus Simon, 1898
- Palystes L. Koch, 1875
- Panaretella Lawrence, 1937
- Parapalystes Croeser, 1996
- Sarotesius Pocock, 1898
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Peter M.C. Croeser. A revision of the African huntsman spider genus Palystes L. Koch, 1875 (Araneae: Heteropodidae). „Annals of the Natal Museum”. 37, s. 1–122, 1996.
- ↑ a b c Majid Moradmand, Axel Schönhofer, Peter Jäger. Molecular phylogeny of the spider family Sparassidae with focus on the genus Eusparassus and notes on the RTA-clade and ‘Laterigradae’. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 74 (1), 2014. DOI: 10.1016/j.ympev.2014.01.021.
- ↑ E. Simon: Histoire naturelle des araignées. Paris: 1897.
- ↑ T.H. Järvi. Das Vaginalsystem der Sparassiden. I. Allgemeiner Teil. „Annales Academiae Scientiarum Fennicae (A)”. 4, s. 1–131, 1912.
- ↑ T.H. Järvi. Das Vaginalsystem der Sparassiden. II. Spezieller Teil. „Annales Academiae Scientiarum Fennicae (A)”. 4, s. 118-235, 1914.
- ↑ Alexandr I. Petrunkevitch. Petrunkevitch A. 1928.Systema Aranearum. „Transactions of the Connecticut Academy of Arts and Sciences”. 29, s. 1–270, 1928.
- ↑ a b Ingi Agnarsson, Linda S. Rayor. A molecular phylogeny of the Australian huntsman spiders (Sparassidae, Deleninae): Implications for taxonomy and social behaviour. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 69 (3), s. 895-905, 2013. DOI: 10.1016/j.ympev.2013.06.015.