Pancerzogłówka łopatonosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pancerzogłówka łopatonosa
Triprion spatulatus[1]
(Günther, 1882)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

rzekotkowate

Rodzaj

Triprion

Gatunek

Pancerzogłówka łopatonosa

Synonimy
  • Diaglena spatulata - Günther, 1882
  • Diaglena reticulata - Taylor, 1942
  • Hyla spatulata - Günther, 1882
  • Diaglena spatulata reticulata - Taylor, 1942
  • Diaglena spatulata spatulata - Günther, 1882
  • Triprion spatulatus reticulatus - Taylor, 1942
  • Triprion spatulatus spatulatus - Günther, 1882
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Pancerzogłówka łopatonosa (Triprion spatulatus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Hylidae dorastający do 10,1 cm długości. Cechuje się charakterystycznym pyskiem z obszarem przypominającym łopatę. Występuje endemicznie na wybrzeżu Pacyfiku w Meksyku, gdzie zasiedla tereny roślinne. Poluje głównie na pająki i prostoskrzydłe. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Duży przedstawiciel rodzaju Triprion[3]. Samce osiągają długość 6,1–8,7 cm od czubka pyska do otworu kloaki, a samice 7,5–10,1 cm[3]. Długość głowy wynosi około 1/3 długości ciała od czubka pyska do otworu kloaki, a jej szerokość 1/10 tej wartości[3]. Gatunek ten cechuje się płaskim obszarem nadwargowym przypominającym kształtem łopatę[3]. Pysk jest spiczasty[3]. Oczy są duże i sterczą w stronę przednio-boczną[3]. Ramiona są smukłe, a przedramiona mocno zbudowane[3]. W kończynie przedniej brak błony pławnej pomiędzy pierwszym i drugim palcem, występuje natomiast słabo rozwinięta błona pławna pomiędzy trzecim i czwartym palcem[3]. Kończyny tylne krótkie, a ich palce spięte błoną pławną[3]. Grzbiet przyjmuje barwę od ciemnożółtej przez zielonooliwkową po oliwkowoszarą[3]. Występują żółte cętki[3]. Spodnia część ma kolor biały, pokryta jest również brązowymi cętkami na rezonatorach u samców podczas okresu godowego[3]. Boki ciała są żółte[3]. Występują dwa podgatunkiDiaglena spatulata spatulata oraz Diaglena spatulata reticulate, który prawdopodobnie stanowi oddzielny gatunek[4].

Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Endemit. Występuje na wybrzeżu Pacyfiku w Meksyku w stanach Sinaloa, Nayarit, południowe Jalisco, Colima, Michoacán, Guerrero, Oaxaca na wysokościach bezwzględnych 0–350 m n.p.m.[4] Gatunek aktywny nocą, nadrzewny, zasiedla roślinność nadbrzeżną, lasy tropikalne, pustynne zarośla[3].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Para T. spatulatus w ampleksusie

Poluje z zasadzki[3]. W skład jego diety wchodzi 14 rzędów zwierząt – głównie pająki i prostoskrzydłe[3]. Okres godowy przypada na porę deszczową[3]. Gatunek ten rozmnaża się w okresowych zbiornikach wodnych od czerwca do listopada[3]. T. spatulatus jest często infekowany przez nicienia Cosmocercella diaglenae[3].

Status[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania oraz dużym rozmiarem populacji[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Triprion spatulatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Triprion spatulatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t AmphibiaWeb - Diaglena spatulata [online], amphibiaweb.org [dostęp 2020-09-17].
  4. a b IUCN SSC Amphibian Specialist Group (IUCN Ssc), IUCN Red List of Threatened Species: Triprion spatulatus [online], IUCN Red List of Threatened Species, 22 października 2019 [dostęp 2020-09-17].