Parafia św. Michała Archanioła w Kończycach Wielkich
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Kościelna 20 |
| Data powołania |
przed 1335 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Filie |
Kaplica Opatrzności Bożej w Kończycach Wielkich |
| Proboszcz |
ks. Andrzej Wieliczka |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie gminy Hażlach  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°50′07,4″N 18°39′05,8″E/49,835389 18,651611
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Świętego Michała Archanioła w Kończycach Wielkich – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Kończycach Wielkich. Należy do dekanatu Strumień w diecezji bielsko-żywieckiej. W 2005 zrzeszała ponad 2000 wiernych[1].
W sprawozdaniu z poboru świętopietrza z 1335 w diecezji wrocławskiej na rzecz Watykanu sporządzonego przez nuncjusza papieskiego Galharda z Cahors wśród 10 parafii archiprezbiteratu w Cieszynie wymieniona jest parafia w miejscowości Cunczendorf[2], jednak trudno rozstrzygnąć czy chodzi o Kończyce Małe czy Duże, jednak z dużej należnej kwoty można przyjąć, że świętopietrze spłacały obie parafie wspólnie[3].
Poprzednik obecnego kościoła parafialnego, również drewniany i pod tym samym wezwaniem, lecz mniejszy, opisany opisany został w protokołach wizytacyjnych z 1679 i 1688. W okresie reformacyjnym został przejęty przez luteran a odebrany im został przez specjalną komisję 18 kwietnia 1654. W 1688 na obszarze parafii obejmującej oprócz Kończyc Wielkich również Kaczyce dwie trzecie mieszkańców stanowili protestanci. Ówczesnym właścicielem tych miejscowości był katolicki Fryderyk baron Wilczek, który w 1686 wzniósł własną przydomową, drewnianą kaplicę i utrzymywał kapelana nazwiskiem Chalik, rodem z Frydku. Kolejni proboszczowie starali się zrekatolizować Kończyce Wielkie wraz z Rudnikiem, Kaczyce oraz po części także Hażlach. Z dość dużym powodzeniem czynili to ks. Wacław Maliszo (1695-1702) oraz ks. Józef Antoni Mrowiec (1725-1749), rodem z Bogumina, czego świadectwem została prowadzona przez nich metryka nawróconych (łac. Liber conversorum). W 1749 nowym proboszczem został ks. Szymon Świeży (krewny Ignacego), który to w 1751 zlecił wybudowanie niejakiemu Jerzemu Dziendzieli z Zabłocia nowej wieży. W 1774 rozpoczęto budować nowy i obecny kościół parafialny, a z powodu braku innego gruntu i żeby na czas budowy nie stracić starego, mniejszego kościoła, nowy i dużo większy obudowano wokół niego, czym zajął się bobrecki cieśla, Paweł Krzyżyk. Gdy ukończono wznosić dach, stary kościół rozebrano.
W międzyczasie proboszcz Szymon Świeży zajmował się m.in. spisywaniem wszystkich parafian, opisem anomalii pogodowych. Opisał również wizytę cesarza Józefa II we Frysztacie, która miała miejsce 11 i 12 lipca 1766. Do 26 sierpnia 1767 parafia należała do dekanatu Frysztat, potem do dekanatu Skoczów, a dziś należy do dekanatu Strumień diecezji bielsko-żywieckiej.
W 1776 drewniana kaplica, przy miejscowym pałacu należącym wtenczas do Harasowskich z Harasowa i z ich fundacji, została zastąpiona nową, murowaną pod wezwaniem Opatrzności Bożej[4].
W 1900 roku w Rudniku wybudowano filialną kaplicę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny[1].
-
Krzyż poświęcony poległym podczas I wojny światowej -
Kaplica pw. Opatrzności Bożej przy pałacu -
Filialna kaplica NMP w Rudniku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dwuczęściowy dodatek do gazety Głos Ziemi Cieszyńskiej nr. 44 i 45 z listopada 2005 pt. "Panorama Parafii Katolickich Ziemi Cieszyńskiej"
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 396. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Franciszek Maroń. Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku. „Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku”, s. 101-167, 1969.
- ↑ Mariusz Makowski: Szlacheckie siedziby na Śląsku Cieszyńskim. Cieszyn: Regio/Muzeum Śląska Cieszyńskiego, 2005, s. 181. ISBN 80-239-6051-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Londzin: Kościoły drewniane na Śląsku Cieszyńskim. Cieszyn: Dziedzictwo błog. Jana Sarkandra, 1932, s. 171–177. OCLC 297540848.
- Irena Adamczyk, Ewa Janoszek, Mariusz Makowski, Jaromír Polášek, Janusz Spyra, Henryk Wawreczka: Dřevěné kostely a kaple v Beskydech a okolí. Drewniane kościoły i kaplice w Beskidach i okolicy.. Český Těšín: Wart, 2009, s. 119–122. ISBN 978-80-254-5500-5. (pol. • cz. • ang.).
- Magdalena Michniewska, Artur Michniewski, Marta Duda, Sebastian Wypych: Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 26. ISBN 83-89188-43-0.
- Świętego Michała Archanioła (Kończyce Wielkie). diecezja.bielsko.pl. [dostęp 2017-04-19].
