Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Przytyku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Siedziba

Przytyk

Adres

ul. Zachęta 30
26-650 Przytyk

Data powołania

1525

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

przytycki

Kościół

Podwyższenia Krzyża Świętego

Proboszcz

ks. prał. Sławomir Fundowicz

Wezwanie

Świętego Krzyża

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie Przytyka
Mapa konturowa Przytyka, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie powiatu radomskiego
Mapa konturowa powiatu radomskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie gminy Przytyk
Mapa konturowa gminy Przytyk, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego”
Ziemia51°27′55,0″N 20°54′21,3″E/51,465278 20,905917
Strona internetowa

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Przytyku – jedna z 10 parafii rzymskokatolickich dekanatu przytyckiego diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przytyk od XIII w. występował jako wieś. Miasto założone zostało około 1464, a drugie lokowane obok w 1488. Wkrótce potem połączyły się. Przytyk był własnością Podlodowskich herbu Janina, później Kochanowskich. Utracił prawa miejskie po powstaniu styczniowym w 1869. Pierwotny kościół drewniany pw. Świętego Ducha i Świętego Krzyża istniał około 1511. Parafia erygowana przed 1525. W połowie XVI w. Podlodowscy przyjęli kalwinizm i zamienili świątynię na zbór kalwiński, ten jednak upadł około 1615. Ponownie wybudowano w początkach XVII w. kościół drewniany dla katolików. Kolejny drewniany pw. Znalezienia Krzyża Świętego pochodził z 1779. Obecny kościół, według projektu arch. Stefana Szyllera, zbudowany został w latach 1930–1935 staraniem ks. Jana Lipińskiego i ks. Władysława Dziubka. Konsekracji dokonał 29 lipca 1962 bp. Piotr Gołębiowski. Jest świątynią w stylu barokowym, wzniesioną z cegły, trójnawową i halową.

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

  • ks. Jan Chałupczak (1945–1950)
  • ks. Stefan Sułecki (1950–1959)
  • ks. Władysław Michałkowski (1959–1960)
  • ks. Henryk Malczyk (1960–1966)
  • ks. Wincenty Bień (1966–1982)
  • ks. kan. Kazimierz Markowski (1982–1993)
  • ks. kan. Henryk Jagieło (1993–2013)
  • ks. prał. Sławomir Fundowicz (od 2013)

Terytorium[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]