Parafia Przenajświętszej Trójcy w Rosi
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
вул. Святога Айца Піо, 1, 231912 г/п Рось |
| Data powołania |
1611 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| diecezja | |
| Dekanat | |
| kościół | |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°17′00,0″N 24°24′18,4″E/53,283333 24,405111
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Przenajświętszej Trójcy w Rosi – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Rosi, w diecezji grodzieńskiej, w dekanacie Wołkowysk, na Białorusi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy, drewniany kościół w Rosi zbudowano pod koniec XV w. z fundacji kasztelana wileńskiego Hieronima Chodkiewicza. Znajdował się on w parku dworskim i był poświęcony pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1611 kasztelan Chodkiewicz ufundował przy nim parafię. W 1682 wojewoda trocki Marcjan Aleksander Ogiński ufundował nowy kościół, również zbudowany z drewna. Był on już poświęcony pod obecnym wezwaniem. Przy parafii działały szkoła i szpital.
Budowę nowej, murowanej świątyni rozpoczęto w 1770. W 1796 została ona przerwana. Prace dokończono w latach 1802 - 1807. Ich fundatorami byli właściciele Rosi - Potoccy.
W latach międzywojennych parafia leżała w archidiecezji wileńskiej, w dekanacie wołkowyskim[1]. Przed II wojną światową liczyła ponad 2500 wiernych.
W czasach sowieckich kościół był czynny, a nawet przeprowadzano jego remonty. Funkcjonowała również parafia. Znacjonalizowana została plebania, przy zostawieniu na mieszkanie dla księdza jednego pokoju i korytarza służącego za kuchnię (w latach 90. budynek zwrócono).
Do parafii należy kaplica cmentarna pw. św. Stefana, pochodząca z początku XX w. i wybudowana na miejscu drewnianej z co najmniej z końca XVIII w. Komuniści zabronili korzystania z niej, co spowodowało popadnięcie budynku w ruinę. Od czasu upadku Związku Sowieckiego jest ona remontowana.
Sanktuarium[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest sanktuarium Jezusa Frasobliwego. Znajduje się w nim słynąca cudami figura Jezusa Frasobliwego. Pierwszy cud zanotowano w 1618 i w kolejnych wiekach Roś była ośrodkiem pielgrzymkowym, szczególnie popularnym w okresie międzywojennym i tuż po II wojnie światowej. Jednak w czasach prześladowań religijnych pielgrzymki zostały zabronione. Roś ponownie stała się centrum pielgrzymkowym po upadku komunizmu. W 2002 za sprawą grodzieńskiej młodzieży katolickiej przywrócono piesze pielgrzymki z Grodna do Rosi. W 2012 przy kościele wybudowano dom rekolekcyjny. Głównymi dniami uroczystości są dwie kolejne niedziele, w które przypadają święta Zesłania Ducha Świętego i Trójcy Przenajświętszej[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej 1938
- ↑ Pielgrzymka z Grodna do Rosi. Niedziela. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
- ↑ Białorusini pielgrzymują do sanktuarium Jezusa Frasobliwego w Rosi. Vatican News. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roś. Słowo Życia. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
- Рось — парафія Найсвяцейшай Тройцы. catholic.by. [dostęp 2019-12-27]. (biał.).
- Parafia Przenajświętszej Trójcy w Rosi. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-27)]. (pol.).