Park Narodowy Northumberland
55°19′N 2°13′W/55,316667 -2,216667
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
1956 |
| Powierzchnia |
1049 km² |
| |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
| 55°19′N 2°13′W/55,316667 -2,216667
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Northumberland – park narodowy w Wielkiej Brytanii, położony w północno-wschodniej części Anglii. Park leży na terenie hrabstwa Northumberland i obejmuje 1049 km² jego powierzchni (prawie ćwierć powierzchni hrabstwa). Park leży w zachodniej części Northumberland, pomiędzy granicą ze szkockim hrabstwem Borders na północy a obszarami leżącymi na południe od Wału Hadriana. Jest najdalej na północ wysuniętym parkiem narodowym Anglii[1].
W Parku Narodowym Northumberland można wyróżnić trzy główne obszary podlegające ochronie:
- na północy leży pasmo wzgórz i niskich gór Cheviot Hills,
- w środkowej części parku chronione są rozległe wrzosowiska (częściowo zajęte przez komercyjną plantację leśną Kielder Forest),
- na południu środkową część przebiegu Muru Hadriana.
Na terenie Parku w podłożu dominują twarde skały bazaltowe. Krajobraz tworzą w większości łagodne, łatwo dostępne wzgórza porozdzielane szerokimi dolinami, którymi spływają liczne rzeki i potoki. Lokalnie mają one charakter górski, z progami skalnymi i wodospadami. Do ważniejszych cieków wodnych należą: North Tyne z dużym zbiornikiem wodnym, służącym rekreacji, Rede, Coquet, Burn i Till. Na uwagę zasługuje zróżnicowany układ roślinności, od trawiastych muraw i wilgotnych łąk nad ciekami wodnymi przez wrzosowiska po rozmaite ekosystemy leśne, wśród których (choć stanowią one poniżej 10 % powierzchni Parku) znajdziemy bogate w gatunki zadrzewienia nadrzeczne i bory sosnowe[1].
10 tysięcy lat ludzkiego osadnictwa na terenie parku jest udokumentowane licznymi stanowiskami archeologicznymi jak grodzisko w Harehaugh[2], liczne rzymskie ruiny i pozostałości wzdłuż Wału Hadriana[3] czy peel towers[4].
Ogółem park chroni 229 zabytków Wielkiej Brytanii, 425 obiektów archeologicznych 4000 stanowisk archeologicznych, 31 miejsc ochrony przyrody obejmujących ponad 10 000 hektarów, trzy rezerwaty przyrody, dwa Trails i jeden obszar Ramsar[5].
Park został utworzony w 1956 roku. Jego obszar nie jest w całości własnością państwową - znaczna jego część należy do właścicieli prywatnych. Przyjęto, że Park finansowany będzie w 75 % ze środków państwowych, zaś 25 % ma pochodzić z funduszy samorządowych[1].
Jest to jeden z najsłabiej zaludnionych i najrzadziej odwiedzanych parków narodowych na terenie Wielkiej Brytanii. Tym nie mniej posiada na obrzeżach dobrze zorganizowaną infrastrukturę turystyczną (parkingi, miejsca piknikowe, kempingi itp.), a na swym terenie kilka wytyczonych szlaków turystycznych[1]. Symbolem parku jest kulik wielki.
Blisko 1/4 powierzchni parku (ponad 230 km²) zajmuje poligon wojskowy Otterburn Ranges, w użyciu od 1911 roku[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Henryk Zimny. Park Narodowy Northumberland. „Przyroda Polska”. 6/1989 (390), s. 30-31, czerwiec 1989. Zarząd Główny Ligi Ochrony Przyrody. ISSN 0552-430X. (pol.).
- ↑ Richard Carton. Harehaugh Iron Age Fort: Analysing Erosion Damage. „Archeology in Nortumberland”. 21, s. 38-40, 2014. (ang.).
- ↑ Housesteads Roman Fort. Nortumberland National Park. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
- ↑ Tosson Tower / Woodhouses Bastle. Northumberland National Park. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
- ↑ About Us. Northumberland National Park. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
- ↑ The Otterburn Ranges Controlled Access Area. GOV.UK. [dostęp 2021-10-14]. (ang.).