Pas (szata)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pas

Pas, Pojasszata liturgiczna w obrządku bizantyjskim i wielu obrządkach wschodnich, używana do sprawowania liturgii przez prezbiterów.

Pas służy do ściągania sticharionu i epitrachelionu w celu ułatwienia sprawowania czynności przez prezbitera.

Symbolizuje ręcznik, którym Zbawiciel przewiązał się po umyciu nóg uczniom oraz gotowość i wolę nienagannej służby[1][2].

Podczas nakładania pasa kapłan odmawia modlitwę:

Błogosławiony Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę. Czyni nogi moje podobne jelenim i wprowadza mnie na wyżyny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]