Paulita Pappel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulita Pappel
Ilustracja
Paulita Pappel na 2022 sesji „Porno i Internet – przekleństwo czy błogosławieństwo?”
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1987
Madryt, Hiszpania

Zawód, zajęcie

reżyserka
scenarzystka
koordynatorka intymności

Miejsce zamieszkania

Berlin, Niemcy

Narodowość

hiszpańska

Alma Mater

Wolny Uniwersytet Berliński

Strona internetowa

Paulita Pappel (ur. 13 grudnia 1987 w Madrycie) – hiszpańska reżyserka, scenarzystka i koordynatorka ds. intymności przy realizacji filmów, zamieszkała w Berlinie w Niemczech[1][2][3]. Jest założycielką amatorskiego serwisu pornograficznego Lustery i niezależnej firmy produkcyjnej Hardwerk[4][5]. Jest także kuratorką The Pornfilmfestival Berlin[6][7].

Wczesne życie oraz wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Pappel urodziła się w 1987 roku w Madrycie w Hiszpanii[8]. Wychowana w feministycznym duchu, już na początku swojego życia zafascynowała się pornografią[6]. W 2005 roku Pappel ukończyła szkołę i przeniosła się do Niemiec. Marzyła o zostaniu gwiazdą porno i opuściła Hiszpanię, ponieważ czuła się skrępowana jej katolicko-faszystowską specyfiką[9][10]. Pappel uczęszczała na Wolny Uniwersytet Berliński, gdzie studiowała komparatystykę i uzyskała licencjat w roku 2013[11][12].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Podczas studiów w WUB Pappel odkryła społeczność zrzeszoną wokół queer-feminizmu z pozytywnym nastawieniem do seksu i zaangażowała się w nią[13]. Jej przekonania polityczne skłoniły ją do zmierzenia się ze społecznymi tabu i piętnami dotyczącymi seksualności. Jako aktywistka, zaczęła występować w queerowych feministycznych filmach pornograficznych. Pappel pracowała w kilku queerowych produkcjach feministycznych, takich jak Share (2010), reż. Marit Östberg i Mommy Is Coming, reż. Cheryl Dunye. Wystąpiła także w kilku filmach założonej przez Eriki Lust serii XConfessions[10][14].

Od 2015 roku Pappel pracuje jako producentka i reżyserka przy wielu produkcjach. Jest również zaangażowana w berlińską feministyczną społeczność queer porn, a także postrzegana jako ikona kultury alternatywnego porno[13]. Opowiada się za kulturą pozytywnej seksualności i zgody na seks[15]. Pappel jest także współorganizatorką i kuratorką Pornfilmfestival Berlin[12]. W 2016 roku Pappel założyła portal Lustery, platformę poświęconą życiu seksualnemu prawdziwych par z całego świata, które filmują swoje współżycie i dzielą się nim ze społecznością[16]. W 2020 roku Pappel założyła firmę producencką Hardwerk, a także portal hardwerk.com, platformę feminizmu seks-pozytywnego z obszerną biblioteką filmów porno[17].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktorka[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Reżyser filmowy
2010 Share Marit Östberg
2012 Hasenhimmel Oliver Rihs(inne języki)
2012 Mommy Is Coming Cheryl Dunye
2013 Space Labia Lo-Fi Cherry
2014 XConfessions Vol. 3 Erika Lust
2014 Magic Rosebud Roberta Pinson/Lavian Rose
2014 Performance Hanna Bergfors/Kornelia Kugler
2015 When we are together we can be everywhere Marit Östberg
2016 XConfessions Vol. 6 Erika Lust
2018 XConfessions Vol. 12 Poppy Sanchez
2019 Instinct Marit Östberg
2019 Eva Sola Lara Rodriguez Cruz
2019 The Intern – A Summer of Lust Erika Lust

Źródła: iafd.com[18] i imdb.com[19].

Reżyser/Producent[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł
2016 Female Ejaculation
2016 Birthday Surprise
2016 The Tinder Sex Experiment
2016 Lustery
2017 Refugees Welcome
2017 Meanwhile in a parallel universe
2017 The Toilet Line
2018 It Is Not The Pornographer Who Is Perverse..
2019 Bride Gang
2019 Gang Car Gang
2019 Ask me Bang
2020 Labyrinth Gang
2020 Kill Gang
2020 Hey Siro
2020 Hirsute
2020 Masquerade of Madness
2021 Even Closer / Hautnah
2021 Ask me Bang Delfine
2021 Hologang

Źródła: iafd.com[18] i imdb.com[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Melia Robinson: This porn director is determined to make the adult film industry a better place for women. Business Insider, 2015-12-23. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
  2. Michael Schacht: So wird beim Sex im TV getricks. Bild, 2021-03-01. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  3. Simon Küpper: Echter Sex? „Noch näher”: Neue RTL-Serie braucht spezielle Erotik-Expertin. Express, 2021-02-12. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  4. Indiziert Rom-Coms, guckt mehr Pornos: Wir brauchen Gangbangs für die Freiheit. Berliner Zeitung, 2021-05-22. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  5. Mimi Erhardt: HardWerk: Ethische Gangbang-Pornografie aus weiblicher Perspektive. GQ, 2021-03-20. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  6. a b Maddi Beguiristain Garaikoetxea: Paulita Pappel, productora porno: “Si quiero tener sexo por dinero, es mi decisión. elDiario es, 2020-12-25. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
  7. Steven Meyer: Sex ist wichtiger denn je. Rundfunk Berlin-Brandenburg, 2020-10-23. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  8. Salvador Martinez Mas: La española que enseña a los actores a moverse en las escenas de desnudez y sexo de la tele alemana. Nius Diario, 2021-03-07. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
  9. Josie Thaddeus-Johns: Berlin’s Porn Scene Is Open, Experimental, and Endlessly Fun. Vice (magazyn), 2019-05-14. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
  10. a b Will Hide: Berlin’s blue guides. The Times, 2016-07-03. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
  11. Angie Volk: Das Anale ist politisch. MYP Magazine, 2016-07-01. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  12. a b Salvador Martínez: El ‘boom’ del porno feminista: en qué se diferencia del machista. El Español, 2016-10-01. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
  13. a b Mums Make Porn: Season 1 Episode 2. Special Broadcasting Service, 2019. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
  14. Mandoline Rutkowski: Man soll beim Schauen meiner Filme spüren, wie sich Sex anfühlt. Die Welt, 2021-02-28. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  15. Brenda Strohmaier: Die andere Wahrheit über Pornografie. Die Welt, 2020-01-17. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  16. Astrid Ehrenhauser: Feministische Pornos – Fucking Corona. Enorm, 2021-06-29. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  17. Nicola Erdmann: Mein erster Pornodreh war der beste Tag meines Lebens. Die Welt, 2020-08-21. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
  18. a b Paulita Pappel. iafd.com. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
  19. a b Paulita Pappel. imdb.com. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]