Paweł Rudawy
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka Słońca (heliofizyka)[1] | |
| Doktorat |
1992[1] |
| Habilitacja |
24 marca 2003[1] |
| Profesura |
18 października 2012[1] |
Paweł Rudawy (ur. 1961[2]) – polski fizyk, dr hab. nauk fizycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Astronomicznego Wydziału Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1992 obronił pracę doktorską Spektrofotometria spikul chromosferycznych i protuberancji, 24 marca 2003 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Badanie procesu wydzielania energii w koronie słonecznej[1]. 18 października 2012 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk fizycznych[1]. Pracował w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk[1].
Piastuje funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Astronomicznym na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz członka Komitetu Astronomii na III Wydziale Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi Polskiej Akademii Nauk[1].