Peki’in Chadasza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Peki'in HaHadasza)
Peki’in Chadasza
‏פקיעין חדשה‎
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Samorząd Regionu

Ma’ale Josef

Wysokość

556 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


353

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Peki’in Chadasza”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Peki’in Chadasza”
Ziemia32°58′57,86″N 35°19′36,98″E/32,982739 35,326939

Peki’in Chadasza (hebr. פקיעין חדשה) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Moszaw Peki’in Chadasza jest położony na wysokości 556 metrów n.p.m. w centralnej części Górnej Galilei. Leży w głębokim wadi strumienia Peki’in, który spływa z położonego na wschodzie płaskowyżu Wyżyny Peki’in (886 m n.p.m.). Na południowym zachodzie wznosi się góra Har Pelech (796 m n.p.m.). Okoliczne wzgórza są w większości zalesione. W otoczeniu moszawu Peki’in Chadasza znajdują się miejscowości Peki’in, Kisra-Sumaj, Churfeisz, moszaw Curi’el, oraz wioska komunalna Har Chaluc.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Peki’in Chadasza jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest mieszana - świecka i religijna[1][2]:


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Moszaw został założony w lutym 1955 roku przez imigrantów z Maroka. Celem było wzmocnienie żydowskiej obecności w obszarze druzyjskiej miejscowości Peki’in. Początkowo tutejsi mieszkańcy uczęszczali do synagogi w Peki’in, dopiero z czasem wybudowano własną synagogę. W 2007 roku lokalna ludność druzyjska ostro sprzeciwiła się budowie anten przekaźników telefonii komórkowej. W dniu 24 października 2007 roku druzyjska młodzież zniszczyła antenę w moszawie Peki’in Chadasza. W następnych dniach zamieszki trwały, a o ich intensywności świadczy fakt, że rannych zostało kilku policjantów. Podczas rozruchów spalono żydowskie domy w Peki’in[3]. W rezultacie, w dniu 3 grudnia 2007 roku ostatnia rodzina żydowska opuściła tę miejscowość[4]. Chrześcijanie wyprowadzili się na północny zachód, zakładając własną wioskę Bakija al-Dżarbija (jest ona częścią Peki’in). Istnieją plany rozbudowy moszawu[5][6].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa moszawu oznacza Nowe Peki’in, i odnosi się do sąsiedniej miejscowości druzyjskiej. Według lokalnej tradycji nazwa Peki’in wywodzi się z czasów rzymskich i w języku arabskim oznacza „Mała Dolina[7].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w moszawie Me’ona lub szkoły średniej przy kibucu Kabri[8].

Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]

W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest basen, boisko do koszykówki oraz sala sportowa z siłownią.

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

W moszawie jest przychodnia zdrowia, synagoga, sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie i sadownictwie. Jest tu także ferma drobiu. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Z moszawu wyjeżdża się na północny zachód na drogę nr 8655, którą jadąc na północ wjeżdża się na drogę nr 864, lub jadąc na zachód dojeżdża się do miejscowości Kisra-Sumaj. Natomiast jadąc drogą nr 864 na południowy wschód dojeżdża się do miejscowości Peki’in, lub na północny zachód do wioski Baki'a al-Gharbijja (dzielnica miejscowości Peki’in) i dalej do moszawu Chosen oraz skrzyżowania z drogą nr 89.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-23]. (hebr.).
  2. Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-23]. (hebr.).
  3. Moishe Lipener: The Pogrom of Peki’in, Israel. [w:] Ground Report [on-line]. 2007-11-14. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  4. Goel Beno: Last Jewish family leaves Peki’in. [w:] YnetNews [on-line]. 2007-12-03. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  5. Peki’in HaHadasha. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-08-23]. (hebr.).
  6. Peki’in HaHadasha. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-08-23]. (hebr.).
  7. Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Peqi'in. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-07-14. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  8. Peki’in HaHadasha. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hebr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]