Pekka Päivärinta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pekka Päivärinta
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1949
Aura

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
złoto Waregem 1973 bieg przełajowy indywidualnie
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Katowice 1975 bieg na 3000 m
srebro San Sebastián 1977 bieg na 3000 m
brąz Rotterdam 1973 bieg na 3000 m

Pekka Johannes Päivärinta (ur. 4 maja 1949 w Aura[1]) – fiński lekkoatleta, średnio– i długodystansowiec.

Zajął 11. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 8. miejsce w tej konkurencji, a także odpadł w półfinale biegu na 1500 metrów[1].

Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie, ulegając jedynie Belgom Emielowi Puttemansowi i Willy’emu Polleunisowi[3]. Zwyciężył w pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem, przed Mariano Haro z Hiszpanii i Rodem Dixonem z Nowej Zelandii[4]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 13. miejsce w biegu na 5000 metrów i 19. miejsce w biegu na 10 000 metrów[5].

Zdobył srebrny medal w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, przegrywając tylko z Ianem Stewartem z Wielkiej Brytanii, a wyprzedzając Borisa Kuzniecowa ze Związku Radzieckiego[6].

15 maja 1975 w Oulu ustanowił rekord świata w biegu na 25 000 metrów czasem 1:14:16,8. W tym samym biegu ustanowił rekord w biegu na 15 mil wynikiem 1:11:52,6. Oba rekordy przetrwały do 1979, kiedy to poprawił je Bill Rodgers[7]. Päivärinta zajął 13. miejsce w biegu na 5000 metrów i nie ukończył biegu eliminacyjnego na 10 000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].

Zdobył srebrny medal w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, za Karlem Fleschenem z RFN, a przed Markusem Ryffelem ze Szwajcarii[8].

Päivärinta był mistrzem Finlandii w biegu na 1500 metrów w 1975, w biegu na 5000 metrów w 1975 i 1977, w biegu na 10 000 metrów w 1973, 1974 i 1976, w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w 1971 oraz w biegu przełajowym na 15 kilometrów w latach 1973–1977[9], a w hali mistrzem w biegu na 1500 metrów w 1972, biegu na 3000 metrów w 1972, 1973, 1975 i 1977 oraz w biegu na 5000 metrów w 1974 i 1975[10].

Był rekordzistą Finlandii w biegu maratońskim z rezultatem 2:12:10,6, uzyskanym 29 września 1974 w Turku[11].

Pozostałe rekordy życiowe Päivärinty[12]:

  • bieg na 1500 metrów – 3:37,2 (28 czerwca 1973 w Helsinkach)
  • bieg na 5000 metrów – 13:28,51 (16 września 1973 w Helsinkach)
  • bieg na 10 000 metrów – 27:54,43 (23 czerwca 1976 w Helsinkach)
  • bieg na 3000 metrów z przeszkodami – 8:25,4 (26 lipca 1972 w Helsinkach)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pekka Päivärinta [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 539 [dostęp 2019-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 429–430 [dostęp 2019-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  4. IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-07-02] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 546, 547 [dostęp 2019-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 439 [dostęp 2019-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 105, 106 [dostęp 2019-07-02] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 448 [dostęp 2019-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. Finnish Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-07-02] (ang.).
  10. Finnish Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-07-02] (ang.).
  11. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 63. (ang.).
  12. Pekka Päivärinta [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-07-02] (ang.).