Peronospora ficariae
.jpg) Objawy porażenia na liściu ziarnopłonu wiosennego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Peronospora ficariae |
| Nazwa systematyczna | |
| Peronospora ficariae Tul. C. r. hebd. Séanc. Acad. Sci., Paris 38: 1103 (1854) | |
.jpg)
Peronospora ficariae Tul. – gatunek organizmów należący do grzybopodobnych lęgniowców[1]. Organizm mikroskopijny będący pasożytem roślin z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae)[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peronospora, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1854 r. Louis René Tulasne i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Synonimy:
- Peronospora ficariae subsp. glacialis A. Blytt 1896
- Peronospora glacialis (A. Blytt) Gäum. 1923[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Na górnej stronie porażonych liści tworzą się wyblakłe, lekko wypukłe plamy, na dolnej szarawy nalot składający się z wyprostowanych, dystalnie kilka razy dychotomicznie rozgałęzionych konidioforów. Konidia o wymiarach 12–35 × 13–31 µm[4].
Podano występowanie Peronospora ficariae w Ameryce Północnej, Europie i Azji[5]. W Polsce podano wiele jego stanowisk[2]. Jest monofagiem występującym na roślinach z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Stwierdzono jego występowanie na ziarnopłonie wiosennym (Ficaria verna), jaskrze płomienniku (Ranunculus flammula), jaskrze lodnikowym (Ranunculus glacialis)[4] i na uprawianych ostróżkach (Delphinium)[6], w Polsce tylko na ziarnopłonie wiosennym[2].
Po raz pierwszy o występowaniu Peronospora ficariae na ostróżkach doniesiono w Kalifornii w 2003 r. Na porażonych liściach ostróżek początkowo pojawiały się jasnozielone plamy, które szybko zmieniały kolor na ciemnozielony i czarniawozielony. Często były ograniczone środkowym nerwem liścia. Później, zwłaszcza na starszych liściach, tworzyły się fioletowo-szare plamy z zarodnikująca grzybnią. W miarę postępu choroby dolne liście więdły i wysychały. Choroba najciężej przebiegała na ostróżce ogrodowej (Delphinium grandiflorum) ‘Blue Butterfly’, doprowadzając do całkowitego zniszczenia jej sadzonek. Na preparacie mikroskopowym sporangiofory Peronospora ficariae rozgałęziały się dychotomicznie, a ich gałązki zakończone były smukłymi, lekko zakrzywionymi końcami. Zarodnie były lekko purpurowe, elipsoidalne do jajowatych i miały wymiary od 27 do 36 × 19 do 22 μm. Wewnątrz tkanki starszych liści z objawami chorobowymi obserwowano rozległe ilości oogonii i oospor. Oospory były kuliste, bursztynowe do jasnobrązowych, brodawkowate i miały średnicę od 25 do 27 μm[6].
Podobny morfologicznie jest Peronospora aquilegiicola występujący na orlikach i orliczkach, pokrewnych do jaskra roślinach z rodziny jaskrowatych[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-02].
- ↑ a b c Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-02].
- ↑ a b Peronospora ficariae Tulasne, 1854 [online], The plant parasite of Europe [dostęp 2023-04-02].
- ↑ Występowanie Peronospora ficariae na świecie (mapa) [online], gbif/> [dostęp 2023-04-02].
- ↑ a b S.A. Tjosvold, S.T. Koike, First Report of Downy Mildew on Delphinium Caused by Peronospora ficariae in California [online], APS Publications [dostęp 2023-04-02].
- ↑ Peronospora aquillegicola zagrożenie dla upraw orlika i orliczka w Polsce [online], PIORIN of Europe [dostęp 2023-04-02].