Petlikowce Nowe
49°09′51″N 25°27′38″E/49,164167 25,460556 Petlikowce na mapie z 1650 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3544 |
| Kod pocztowy |
48405 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°09′51″N 25°27′38″E/49,164167 25,460556
| |
Petlikowce Nowe (ukr. Нові Петликівці, Nowi Petłykiwci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Juliusz Leopold Franciszek Korytowski w 1865 zaślubił Wandę z Młockich, właścicielkę dóbr ziemskich Petlikowce Nowe, Bielawińce, Kurdwanówka, Petlikowce Stare, córkę Franciszka i Sabiny z Dziokowskich herbu Trąby z odmianą[2].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 roku do lata 1919 Petlikowce Nowe znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość wchodziła w skład gminy Petlikowice Stare w powiecie buczackim województwa tarnopolskiego.
W 1931 r. wieś liczyła 1116 mieszkańców, wśród których Polacy stanowili połowę. W 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali 12 Polaków[3].
Od 24 grudnia 1986 wieś jest siedzibą rady wiejskiej[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich. Lwów : nakładem księgarni H. Altenberga, 1909, s. 456.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 167, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Облікова картка, Новопетликівська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Petlikowce, Nowe i Stare, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 24., s. 24.