Liściolot kubański

Liściolot kubański
	Phyllonycteris poeyi
	Gundlach, 1861
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Noctilionoidea
Rodzina	liścionosowate
Podrodzina	jęzorniki
Plemię	rękoliście
Rodzaj	liściolot
Gatunek	liściolot kubański
Synonimy
	Phyllonycteris obtusa G.S. Miller, 1929;
	Phyllonycteris obtusa G.S. Miller, 1929;
Podgatunki
	P. p. poeyi Gundlach, 1961; P. p. obtusa G.S. Miller, 1929;
	P. p. poeyi Gundlach, 1961; P. p. obtusa G.S. Miller, 1929;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Liściolot kubański^[5] (Phyllonycteris poeyi) – gatunek ssaka z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1861 roku niemiecko-kubański przyrodnik Juan Cristóbal Gundlach nadając mu nazwę Phyllonycteris poeyi^[2]. Holotyp pochodził z plantacji Fundador Coffee, w Kubie^[6]. Podgatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1929 roku amerykański zoolog Gerrit Smith Miller nadając mu nazwę Phyllonycteris obtusa^[3]. Holotyp pochodził z „krzywej jaskini” w pobliżu plantacji Atalaye, około 4 mi (6 km) od Saint-Michel-de-l’Atalaye, w Haiti^[7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki^[8].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Phyllonycteris: gr. φυλλον phullon „liść”; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos „nietoperz”^[9].
poeyi: prof. Felipe Poey y Aloy (1799–1891), kubański zoologi, przyrodnik i artysta^[10].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Liściolot kubański występuje w Kubie i Haiti zamieszkując w zależności od podgatunku^[8]:

P. poeyi poeyi – Kuba, w tym Isla de la Juventud.
P. poeyi obtusa – Haiti.

Obserwacje dwóch osobników w Florida Keys w Stanach Zjednoczonych może reprezentować osobniki zabłąkane^[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 75–87 mm, długość ogona 6–18 mm, długość ucha 12–16 mm, długość tylnej stopy 16–20 mm, długość przedramienia 43–51 mm^[11]; rozpiętość skrzydeł 294–350 mm^[12]; masa ciała 15–29 g^[11]; samce są średnio większe od samic^[11]. Liściolot kubański nie ma właściwie żadnych znaczących narośli na nosie.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Występuje w lasach pierwotnych. Nietoperz ten prowadzi wybitnie stadny tryb życia; śpi w grupach liczących ponad tysiąc osobników w jaskiniach i szczelinach skalnych. Wąskim i długim językiem pobiera z kwiatów nektar i pyłek z najróżniejszych kwiatów, ale jada również owoce.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Jego okres rozrodu nie jest związany z żadną porą roku, a młode pozostają we wspólnym lęgowisku, dopóki nie nauczą się latać.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Phyllonycteris poeyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b W.C.H. Peters. Eine neue von Hrn. Dr. Gundlach beschriebene Gattung von Flederthleren aus Cuba, Phyllonycteris. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1860, s. 817, 1861. (niem.).
↑ ^a ^b G.S. Miller. A second collection of Mammals from caves near St. Michel, Haiti. „Smithsonian miscellaneous collections”. 81 (9), s. 10, 1929. (ang.).
↑ C. Mancina & S.C.M.& S. Solari C. Mancina & S.C.M.& S., Phyllonycteris poeyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Phyllonycteris (Phyllonycteris) poeyi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-09].
↑ J.S. Zijlstra: Phyllonycteris obtusa Miller, 1929. Hesperomys project. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 168. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 535, 1904. (ang.).
↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 325. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
↑ ^a ^b ^c S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 516–517. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ C.A. Mancina. Phyllonycteris poeyi. „Mammalian Species”. 42 (852), s. 42, 2010. DOI: 10.1644/852.1.. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt - Warszawa 1997 - Dr Philip Whitfield

[itis-1] Phyllonycteris poeyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[gun-2] W.C.H. Peters. Eine neue von Hrn. Dr. Gundlach beschriebene Gattung von Flederthleren aus Cuba, Phyllonycteris. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1860, s. 817, 1861. (niem.).

[mil-3] G.S. Miller. A second collection of Mammals from caves near St. Michel, Haiti. „Smithsonian miscellaneous collections”. 81 (9), s. 10, 1929. (ang.).

[iucn-4] C. Mancina & S.C.M.& S. Solari C. Mancina & S.C.M.& S., Phyllonycteris poeyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).

[miiz-5] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Phyllonycteris (Phyllonycteris) poeyi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-09].

[zij-7] J.S. Zijlstra: Phyllonycteris obtusa Miller, 1929. Hesperomys project. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).

[icmw-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 168. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[pal-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 535, 1904. (ang.).

[edm-10] B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 325. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).

[hmw-11] S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 516–517. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[ms-12] C.A. Mancina. Phyllonycteris poeyi. „Mammalian Species”. 42 (852), s. 42, 2010. DOI: 10.1644/852.1.. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]