Pinus clausa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:43, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Pinus clausa
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

Euphyllophyta

Klad

rośliny nasienne

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

sosna

Gatunek

P. clausa

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (Chapm. ex Engelm.) Vasey ex Sargent
Zasięg
Mapa zasięgu

Pinus clausa (Chapm. ex Engelm.) Vasey ex Sargent – gatunek drzewa iglastego z rodzaju sosna należącego do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta występuje w stanie dzikim w Ameryce Północnej na dwóch osobnych obszarach USA: jeden w centralnej Florydzie, drugi w zachodniej Florydzie i Alabamie. Populacje oddalone są od siebie o 200 km. Drzewa tego gatunku rzadko osiągają wiek 100 lat.

Morfologia

Pokrój
Drzewo o owalnej, rozłożystej koronie. Tworzy także formy krzewiaste.
Pień
Przeważnie osiąga wysokość 5–10 m, wyjątkowo 21 m. Średnica pnia 45–50 cm. Kora cienka, brązowa do szarobrązowej, z wiekiem łuszczy się.
Liście
Igły zebrane po 2 na krótkopędach, długości 5–10 cm. Elastyczne, delikatnie skręcone, silnie zgięte łamią się.
Szyszki
Szyszki męskie cylindryczne, żółte, wyrastają blisko szczytu gałązki. Szyszki żeńskie początkowo żółte do fioletowych. Dojrzałe długości 4–8 cm, brązowe do szaro-brązowych, często w skupiskach. Łuski z niewielkim ostrym kolcem.

Biologia i ekologia

Drzewo jednopienne. Szyszki pozostają zamknięte przez wiele lat. Otwierają się pod wpływem wysokiej temperatury towarzyszącej pożarom lasu. Z uwolnionych nasion wyrasta nowe pokolenie drzew.

Rośnie na piaszczystym podłożu, na terenach niesprzyjających wzrostowi dużych drzew innych gatunków, dzięki czemu może z nimi z sukcesem współzawodniczyć o dostęp do światła. Preferuje miejsca nasłonecznione.

Stanowiska P. clausa pełnią istotną rolę jako siedlisko zagrożonego gatunku jaszczurki Plestiodon reynoldsi należącego do rodziny scynków.

Systematyka

Synonimy: Pinus inops Aiton var. clausa Chapman ex Engelmann, P. clausa var. immuginata D.B. Ward.

Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[2]:

  • podrodzaj Pinus
    • sekcja Trifoliae
      • podsekcja Contortae
        • gatunek P. clausa

Zagrożenia

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) początkowo przyznała temu gatunkowi kategorię zagrożenia LR/nt (lower risk/near threatend) w skali całego świata, uznając za bliski zagrożeniu[3]. Ponieważ liczebność populacji nie wykazuje spadku i gatunek nie jest eksploatowany na dużą skalę, klasyfikacja ta została zmieniona w 2013 r. na LC (least concern)[4].

Zastosowanie

Ze względu na liczne i gęste gałęzie drewno P. clausa zazwyczaj nie nadaje się do wykorzystania. Jeżeli już jest wykorzystywane, to najczęściej stanowi źródło miazgi drzewnej.

Przypisy

  1. P. F. Stevens: PINACEAE. [w:] Angiosperm Phylogeny Website [on-line]. 2001–.
  2. Christopher J. Earle: Pinus. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2010-02-03]. (ang.).
  3. Conifer Specialist Group (1998): Pinus clausa. [w:] IUCN 2009. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2009.1 [on-line]. [dostęp 2010-02-03]. (ang.).
  4. A. Farjon: Pinus clausa. [w:] IUCN 2013. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.1 [on-line]. [dostęp 2013-08-08]. (ang.).

Bibliografia

  1. R. Kral. Pinus. „Flora of North America North of Mexico”. Vol. 2, 1993. Flora of North America Editorial Committee (red.). Oxford University Press. [dostęp 2010-02-03]. (ang.). 
  2. Christopher J. Earle: Pinus clausa. [w:] Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2010-02-03]. (ang.).