Piotr Korytowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Korytowski
Herb
Mora
Data śmierci

1786

Ojciec

Antoni Korytowski

Matka

Barbara Jezierska

Żona

Anna Malczewska

Piotr Korytowski herbu Mora (zm. 1786) – podsędek gnieźnieński od 1768 roku, członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku, na Sejmie Rozbiorowym 1773–1775 jako poseł powiatu konińskiego[1] wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[2]. W 1775 roku otrzymał prawem emfiteutycznym starostwo kleckie na 50 lat. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa gnieźnieńskiego[3]. Poseł województwa gnieźnieńskiego na sejm 1782 roku, sędzia sejmowy[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
  2. Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  3. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.
  4. Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 2
  5. Piotr Korytowski [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XIV wyd. 1968-1969 s. 153

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.
  • Rodzina, Herbarz szlachty polskiej, t. VII, Warszawa 1910