Pośredni Jagnięcy Przechód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pośredni Jagnięcy Przechód
Ilustracja
Pośredni Jagnięcy Przechód pomiędzy podpisanymi Jagnięcymi Basztami
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Wielka Jagnięca Baszta, Mała Jagnięca Baszta

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pośredni Jagnięcy Przechód”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pośredni Jagnięcy Przechód”
Ziemia49°13′14,7″N 20°12′16,6″E/49,220750 20,204611

Pośredni Jagnięcy Przechód (słow. Jahňacia priehyba, Prostredná Jahňacia priehyba[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnej części Jagnięcej Grani – północno-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Wielką Jagnięcą Basztę na południowym wschodzie od Małej Jagnięcej Baszty na północnym zachodzie[2].

Grań powyżej Pośredniego Jagnięcego Przechodu spiętrza się i staje się skalista[2]. Południowo-zachodnie stoki Jagnięcej Grani opadają tu do Bździochowego Koryciska w Dolinie Kołowej, natomiast północno-wschodnie – do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej[3]. W obie strony z przełęczy zbiegają żleby[2].

Podobnie jak cała Jagnięca Grań, Pośredni Jagnięcy Przechód jest niedostępny dla turystów i taterników – wspinaczka obecnie jest tutaj zabroniona[4]. Najdogodniejsze wejście na przełęcz prowadzi od południowego zachodu z Bździochowego Koryciska, najtrudniejsza jest trasa z Jagnięcego Kotła[2].

Pierwsze znane wejścia:

  • letnie – Martin Róth z towarzyszem, lipiec 1858 r.,
  • zimowe – Stanisław Hiszpański, 2 kwietnia 1928 r.[2]

W literaturze pojawia się niekiedy nieprawidłowa nazwa Jagnięca Przehyba[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-11].
  2. a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 160–161. ISBN 83-217-2472-8.
  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 106. ISBN 83-909352-2-8.
  4. Górska Gazeta Internetowa. Słowackie przepisy dla taterników. [dostęp 2018-06-11].