W czasie podróży apostolskiej do Argentyny samolot papieski wylądował w Rio de Janeiro w celu uzupełnienia paliwa. Na lotnisku powitali papieża przedstawiciele Episkopatu i reprezentacja władz państwowych oraz tysiące wiernych. Papież wygłosił przemówienie nawiązujące do motywów podróży na kontynent latynoamerykański.
Papież odwiedził Argentynę podczas swej 13. podróży apostolskiej, która odbyła się wkrótce po jego powrocie z Wielkiej Brytanii. Była to krótka, bo zaledwie dwudniowa pielgrzymka, wyłącznie do tego kraju. Odbywała się w czasie trwania konfliktu zbrojnego pomiędzy Argentyną a Wielką Brytanią o wyspy Falklandy i nawiązywała do niego. W przemówieniu powitalnym Jan Paweł II powiedział: Mój pobyt na ziemi argentyńskiej (…) będzie przede wszystkim błaganiem zanoszonym wraz z wami do Tego, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi, aby napełnił serca wszystkich uczuciami braterstwa i pojednania.
Podczas podróży Jan Paweł II spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, a także z kapłanami, zakonnikami i zakonnicami. Oprócz stolicy odwiedził miasto Lujan, gdzie znajduje się sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia – patronki Argentyny, a także Urugwaju i Paragwaju. Lujan to także miejsce o znaczeniu historycznym. Około 100 lat wcześniej podpisano tam porozumienie kończące wojnę pomiędzy Argentyną i Chile. Papież odprawił tam mszę, na której zgromadziło się ok. 3 min wiernych. W homilii podjął temat wyniesienia człowieka przez krzyż. Powiedział m.in.: Umiejcie spojrzeć na tajemnicę wyniesienia każdego człowieka w krzyżu Chrystusa – tajemnicę, która jest wielką perspektywą przeznaczeń człowieka na ziemi – i po śmierci. Umiejcie także stać się synami i córkami tej Matki, którą Bóg w swojej miłości dał własnemu Synowi za Matkę. U stóp figury Matki Bożej papież pozostawił złotą różę.
Druga msza – w intencji pokoju na świecie – odprawiona została w Buenos Aires, w święto Bożego Ciała. Koncelebrowało ją 4 kardynałów, 120 biskupów i ok. 1700 księży. Papież powiedział m.in.: Niech Boże Ciało nie przestaje być pokarmem wszystkich na tych drogach, które prowadzą was przez ziemską ojczyznę, w duchu miłości i służby, aby godność narodu opierała się zawsze i wszędzie na godności każdego człowieka jako syna Bożego przybrania. Intencje modlitwy wiernych dotyczyły ofiar wojny i ich rodzin w krajach, w których nie ma pokoju.
