Pole (fizyka)
Pole – przestrzenny rozkład pewnej wielkości fizycznej, zwłaszcza pośredniczący w oddziaływaniach[1]. Inaczej mówiąc, w przestrzeni określone jest pewne pole, jeżeli każdemu punktowi przestrzeni przypisano pewną wielkość.
Matematycznie pole jest po prostu funkcją, która każdemu punktowi przestrzeni przypisuje daną wielkość.
Typy
[edytuj | edytuj kod]W zależności od charakteru tej wielkości mówimy o polach:
- pole skalarne – gdy każdemu punktowi przestrzeni przypisana jest pewna wielkość skalarna (skalar). Przykładem jest tu pole temperatury lub ciśnienia.
- pole wektorowe – gdy każdemu punktowi przestrzeni przypisany jest pewien wektor. Przykładem jest pole ciężkości lub pole magnetyczne.
- pole tensorowe – gdy każdemu punktowi przestrzeni przypisany jest pewien tensor. Przykładem jest pole tensora naprężenia–energii w ogólnej teorii względności.
Ze względu na rozkład przestrzenny wielkości charakteryzujących pole wyróżnia się:
- pole jednorodne
- pole centralne
- pole źródłowe (lub bezźródłowe)
- pole wirowe (lub bezwirowe).
Ze względu na czasową zmienność tych wielkości można pola podzielić na:
- stacjonarne (wielkość charakteryzująca pole w dowolnym punkcie nie zmienia się w czasie)
- niestacjonarne (zmienne w czasie).
Teoria
[edytuj | edytuj kod]Klasyczna teoria pola powstała w celu ujednolicenia opisu oddziaływań elektrycznych i magnetycznych. Dało to w efekcie klasyczną teorię elektromagnetyzmu. Opracowane w ten sposób metody matematyczne opisu pól zostały wykorzystane w innych dziedzinach fizyki.
Współcześnie, w kwantowych teoriach pola, pole przyjmuje postać obiektu fizycznego – obiekty fizyczne oddziałują na siebie poprzez wymianę cząstek będących kwantami pola.
Badaniem własności pól fizycznych zajmuje się dział fizyki zwany teorią pola.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pole fizyczne, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-22] .