Pomnik Gabriela Narutowicza w Warszawie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Gabriela Narutowicza
w Warszawie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

plac Narutowicza

Typ obiektu

popiersie na cokole

Projektant

Edward Wittig

Data odsłonięcia

9 grudnia 2002

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Popiersie Gabriela Narutowicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Popiersie Gabriela Narutowicza”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Popiersie Gabriela Narutowicza”
Ziemia52°13′07,36″N 20°59′06,64″E/52,218711 20,985178
Multimedia w Wikimedia Commons

Pomnik Gabriela Narutowicza – monument upamiętniający pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabriela Narutowicza znajdujący się na placu jego imienia w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Inicjatywa wzniesienia pomnika pierwszego prezydenta Polski wyszła od działaczy Stronnictwa Demokratycznego dzielnicy Ochota w 1984. Według pierwotnych zamierzeń planowano wznieść pomnik według projektu Tadeusza Łodziany, jednak z realizacji zrezygnowano z braku środków finansowych[1].

5 grudnia 1992 położono na miejscu przyszłego pomnika płytę z piaskowca z napisem: „Na tym skwerze zostanie wzniesiony pomnik prezydenta Gabriela Narutowicza”[1]. Z powodu braku środków zrezygnowano z budowy pomnika, zastępując go popiersiem Narutowicza według dwukrotnie powiększonej rzeźby Edwarda Wittiga znajdującej się w auli Politechniki Warszawskiej[2]. Ustawiono je na cokole z polerowanego granitu.

Pomnik odsłonięto 9 grudnia 2002[3]. Przysięgę zamordowanego prezydenta odczytał aktor Krzysztof Kolberger[4]. Obok monumentu ustawiono tablicę z informacjami o postaci Gabriela Narutowicza.

W 2022 roku ogłoszono konkurs na nową aranżację pomnika. Zgodnie z planami ma on zostać przeniesiony na środek placu, w miejsce wyburzonej ekspedycji tramwajowej[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 238. ISBN 83-88973-59-2.
  2. ↑ Anna Małgorzata Pycka: Powróćmy do rozmowy... 12 spotkań z Warszawą w tle. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2015, s. 270. ISBN 978-83-7565-422-6.
  3. ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 237. ISBN 83-88973-59-2.
  4. ↑ Anna Małgorzata Pycka: Powróćmy do rozmowy... 12 spotkań z Warszawą w tle. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2015, s. 271. ISBN 978-83-7565-422-6.
  5. ↑ Nowe otoczenie popiersia Gabriela Narutowicza – konkurs na koncepcję architektoniczną [online], um.warszawa.pl [dostęp 2022-08-31] (pol.).
  6. ↑ Pomnik Gabriela Narutowicza w nowym otoczeniu [online], um.warszawa.pl [dostęp 2022-08-31] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pomnik_Gabriela_Narutowicza_w_Warszawie&oldid=67956340”