Prakolczak
| Trinomys | |||
| O. Thomas, 1921[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – Trinomys sp. | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
prakolczak | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Echimys albispinus I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Prakolczak[2] (Trinomys) – rodzaj ssaków z podrodziny Euryzygomatomyinae w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Brazylii[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 141–246 mm, długość ogona 144–235 mm; masa ciała 100–350 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1921 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) prakolczaka białokolcego (T. albispinus).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Trinomys: łac. trinus ‘po trzy’[7]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3][2]:
- Trinomys albispinus (I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838) – prakolczak białokolcy
- Trinomys eliasi Pessôa & Reis, 1993) – prakolczak skryty
- Trinomys paratus (Moojen, 1948) – prakolczak uzbrojony
- Trinomys yonenagae P.L.B. Rocha, 1995 – prakolczak kolonialny
- Trinomys setosus (Desmarest, 1817) – prakolczak włochaty
- Trinomys moojeni (Pessôa, J.A. Oliveira & Reis, 1992) – prakolczak samotny
- Trinomys mirapitanga Lara, Patton & Hingst-Zaher, 2002 – prakolczak ciemnogłowy
- Trinomys dimidiatus (Günther, 1877) – prakolczak miękkokolcy
- Trinomys iheringi (O. Thomas, 1911) – prakolczak nizinny
- Trinomys gratiosus (Moojen, 1948) – prakolczak delikatny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O. Thomas. On Spiny Rats of the, Proechimys Group from South-eastern Brazil. „The Annals and Magazine of Natural History”. Nineth series. 8 (43), s. 140, 1921. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 295–296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 572. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 600–603. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Trinomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 367–368. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 271.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).