Prokopowicze (sielsowiet Indura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prokopowicze
Пракопавічы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

grodzieński

Sielsowiet

Indura

Wysokość

ok. 140 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


130

Nr kierunkowy

+375 152

Kod pocztowy

231716

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Prokopowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Prokopowicze”
Ziemia53°26′45,0″N 23°55′02,2″E/53,445833 23,917278
Strona internetowa

Prokopowicze[1][2][3] (biał. Пракопавічы, Prakopawiczy) – wieś położona na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Indura.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Indura.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 464 osoby, 448 było wyznania rzymskokatolickiego a 16 prawosławnego. Jednocześnie 463 mieszkańców zadeklarowali polską przynależność narodową a 1 białoruską. Było tu 84 budynki mieszkalne[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i parafii prawosławnej w Indurze.

Podlegała pod Sąd Grodzki w Indurze i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Indurze[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Shastouski, Prokopowicze | zabytki | zdjęcia [online], www.radzima.org [dostęp 2016-01-30].
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 229.
  3. Mapy Google [online], Mapy Google [dostęp 2016-01-31].
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 36.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1374.