Przełączka za Baranią Basztą
Na mapach: 
49°12′05″N 20°11′51″E/49,201389 20,197500
49°12′05″N 20°11′51″E/49,201389 20,197500 Przełączka za Baranią Basztą (wśród podpisanych formacji) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°12′05″N 20°11′51″E/49,201389 20,197500
| |
Przełączka za Baranią Basztą (słow. Sedlo za Baraňou baštou[1]) – płytka przełączka znajdująca się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w masywie Baranich Rogów w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło Przełączki za Baranią Basztą oddziela główny (południowo-wschodni) wierzchołek Baranich Rogów od mało wybitnej Baraniej Baszty. Na Przełączkę za Baranią Basztą nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, najdogodniej dostępna jest przy przejściu granią od Baraniej Przełęczy.
Na południowy zachód od przełęczy rozciągają się rumowiska Baraniej Galerii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki, Jan Bachleda Tajber, Klemens Bachleda i Wojciech Brzega, 24 września 1901 r. – letnie,
- Tibold Kregczy, Lajos Rokfalusy i Zoltán Votisky, 17 kwietnia 1911 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 70.