Przerwa energetyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Przerwa wzbroniona)

Przerwa energetyczna, przerwa zabroniona[a], pasmo zabronione[b], symbol Eg[1][2], Wg[3] – zakres energii elektronów w ciele stałym cechujący się silnym rozpraszaniem elektronów na atomach, co sprawia, że w układzie nie ma elektronów o energii z tego przedziału.

Istnienie i szerokość przerwy energetycznej oraz położenie względem niej poziomu Fermiego ma podstawowe znaczenie dla właściwości półprzewodników. Jeżeli mieści się on w przerwie energetycznej, to układ w odpowiednio niskiej temperaturze jest izolatorem. Własności układu w wyższych temperaturach zależą od szerokości przerwy i położenia poziomu Fermiego.

Przerwa dla niektórych półprzewodników[4]
Materiał Wzór/symbol Eg [eV]
w 300 K
arsenek glinu AlAs 2,16
azotek glinu AlN 6,2
fosforek glinu AlP 2,45
antymonek glinu AlSb 1,6
diament C 5,5
siarczek kadmu CdS 2,42
selenek kadmu CdSe 1,73
tellurek kadmu CdTe 1,49
arsenek galu GaAs 1,43
azotek galu GaN 3,4
fosforek galu GaP 2,26
siarczek galu GaS 2,5 (w 295 K)
antymonek galu GaSb 0,726
german Ge 0,67
arsenek indu InAs 0,36
fosforek indu InP 1,35
siarczek ołowiu(II) PbS 0,37
selenek ołowiu PbSe 0,27
tellurek ołowiu(II) PbTe 0,29
krzem Si 1,11
węglik krzemu SiC 2,86
tlenek tytanu(IV) TiO2 3,0-3,2
siarczek cynku ZnS 3,6
selenek cynku ZnSe 2,7
tellurek cynku ZnTe 2,25

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. także przerwa wzbroniona
  2. także pasmo wzbronione

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Tatarczak, Jarosław Sikora. Konwersja energii słonecznej w elektryczną z wykorzystaniem fotonowo wzmocnionej termoemisji elektronowej. „Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska I Architektury”, s. 491 i 492, lipiec-wrzesień 2016. 
  2. Ewa Płaczek-Popko: Spektroskopia defektów metastabilnych. Centra DX w Cd1–xMnxTe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2004, s. 8.
  3. Ryszard Kacprzyk: Wybrane zagadnienia badań ładunku i jego zaniku w dielektrykach stałych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2004, s. 11.
  4. Ben G. Streetman, Sanjay Banerjee: Solid State Electronic Devices. Wyd. 5. New Jersey: Prentice Hall, 2000, s. 524. ISBN 0-13-025538-6.