Pseudobulweria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudobulweria[1]
Mathews, 1936[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – burzyk tahitański (P. rostrata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Pseudobulweria

Typ nomenklatoryczny

Thalassidroma (Bulweria) macgillivrayi G.R. Gray, 1860

Gatunki

zobacz opis w tekście

Pseudobulweriarodzaj ptaków z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Oceanie Indyjskim i Spokojnym[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 29–40 cm, rozpiętość skrzydeł 73–88 cm; masa ciała 120–406 g[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Pseudobulweria: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Bulweria Bonaparte, 1843 (tajfunnik)[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pseudobulweria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.M. Mathews. A Note on the Black Fiji Petrel. „The Ibis”. 78 (2), s. 309, 1936. DOI: 10.1111/j.1474-919X.1936.tb03375.x. (ang.). 
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
  4. C. Carboneras: Family Procellariidae (Petrels and Shearwaters). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 237, 248. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  5. Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2021-10-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-11-16].