Kirjat Anawim
31°48′39″N 35°07′12″E/31,810833 35,120000
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
585 m n.p.m. |
| Populacja (2006) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
90835 |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°48′39″N 35°07′12″E/31,810833 35,120000
| |
| Strona internetowa | |
Kirjat Anawim (hebr. קריית ענבים; ang. Kiryat Anavim; pol. Miasto Winogron) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Matte Jehuda, w Dystrykcie Jerozolimy, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży w górach Judzkich w odległości około 10 km na zachód od Jerozolimy, w otoczeniu miasteczek Abu Ghausz i Har Adar, kibucu Ma’ale ha-Chamisza oraz moszawu Bejt Nekofa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1914 roku Żydowski Fundusz Narodowy zakupił od arabskich rolników obszar ziemi położony na północny wschód od wsi Abu Ghausz. Jednak wybuch I wojny światowej opóźnił przybycie żydowskich osadników. W 1919 roku osiedliła się tutaj grupa pierwszych 25 imigrantów z Ukrainy, do których w 1920 roku dołączyło kolejnych 200 pionierów[1]. W 1924 przybyła tutaj grupa imigrantów z Polski (należeli do ruchu Gordonia).
9 listopada 1937 roku Arabowie zamordowali pięciu członków kibucu. Na wzgórzu, na którym oni zginęli, założono na ich pamiątkę kibuc Ma’ale ha-Chamisza (pol. Wzgórze Pięciu). Podczas I wojny izraelsko-arabskiej kibuc był bazą Hagany. Tutejsza wieża strażnicza służyła jako więzienie dla przetrzymywanych przez Irgun więźniów arabskich[2].
6 września 1996 roku okoliczne lasy spustoszył wielki pożar, podczas którego w Kirjat Anawim spłonęło 15 domów mieszkalnych i 10 innych budynków użytkowych[3].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka kibucu opiera się na hodowli drobiu i produkcji mleka. Dodatkowo znajduje się tutaj hotel z centrum konferencyjnym. W 1981 powstała firma Anavid Insulation Products produkująca materiały izolacji cieplnej.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Na północny wschód od kibucu znajduje się małe wadi, w którym umieszczono cmentarz wojenny z czasów wojny o niepodległość. Podczas 11 miesięcy walk zginęło tutaj 138 żydowskich żołnierzy, którzy zostali pochowani na tym cmentarzu. Tuż obok wystawiono pomnik poświęcony pamięci poległym żołnierzom Brygady Harel. Członkowie kibucu urządzili na cmentarzu uroczy park z pięknymi alejkami[4].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Przez kibuc przebiega lokalna droga, którą jadąc na południe dojeżdża się do moszawu Bejt Nekofa i położonego przy nim węzła drogowego z autostradą nr 1.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Memories of Idl. samorbaum.com. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-11)]. (ang.).
- ↑ The Irgun Site: The Watch-Tower in Kiryat-Anavim. [dostęp 2008-10-14]. (ang.).
- ↑ Israeli Fire Destroys 40 Homes; Allegations of Poor Response. emergency.com. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-08)]. (ang.).
- ↑ Gil Gertel, Noam Even: Warriors' Final Resting Place. The Cemetery at Kibbutz Kiryat Anavim. gemsinisrael.com. [dostęp 2017-02-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Yael Weiler: The Book of Life of Kiryat Anavim. Cathedra, 2004. 149-159. (hebr.).
- Aviva Ufaz: Diary of Kevutzat Kiryat Anavim 1920–1929. Yad Ben Zvi, 2001. (hebr.).
- Zeev Aner: Sipurei Kibbutzim. Tel Awiw: Ministry of Defense Israel, 1998. ISBN 978-965-05-0946-0. (hebr.).
- Aviva Ufaz: Document and Fiction of the Third Aliya. Hakibbutz Hameuchad, 1996. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne kibucu Kirjat Anawim Google Maps
- Mapa kibucu Kirjat Anawim Amudanan
