Ragtime
Ragtime - forma muzyczna wywodząca się z formy tanecznej. Metrum parzyste 2/4 (z wyjątkami), tempo umiarkowane, rytm złożony i kunsztowny, silnie synkopowany (stąd nazwa pochodząca od angielskich słów ragged time - poszarpane metrum[1]), z jednostajnym, zazwyczaj ósemkowym akompaniamentem w partii basowej (faktura homofoniczna).
Ragtime do poziomu sztuki wyniósł afroamerykański pianista Scott Joplin. Ragtime standardowo był grany na solowym instrumencie klawiszowym (pianino, fortepian, pianola) i z tymi instrumentami najczęściej jest utożsamiany, jednak Big Bandy w takich ośrodkach jak Nowy Orlean i Nowy Jork, powstały właśnie na tej formie muzycznej.
Wybrane ragtime'y
- Scott Joplin - The Ragtime Dance na fortepian, Ragtime Waltz na fortepian, School of Ragtime, Maple Leaf Rag, The Entertainer i wiele innych.
- Igor Strawinski - Ragtime na 11 instrumentów 1918
Pierwszy hit Jamesa Scotta, "Frog Legs Rag" (1906) |
James Scott, "Grace and Beauty" (1909) |
Scott Joplin, "Maple Leaf Rag" (1899) |
Przypisy
- ↑ Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka.. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 20. ISBN 83-224-0411-5.