Ramularia acris
.jpg) Plamy na dolnej stronie listka jaskra ostrego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Ramularia acris |
| Nazwa systematyczna | |
| Ramularia acris Lindr. Acta Soc. Fauna Flora fenn. 23(no. 3): 14 (1902) | |
.jpg)
Ramularia acris Lindr. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny, fitopatogen pasożytujący na roślinach z rodzaju jaskier (Ranunculus). Powoduje plamistość liści[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramularia, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisano gatunek we Francji. Holotyp na Ranunculus breyninus[3].
W polskim piśmiennictwie mykologicznym Ramularia acris jest synonimizowany z Septocylindrium ranunculi Peck, Ramularia aequivoca (Ces.) Sacc. f. ranunculi-acris Massalongo[2], według Index Fungorum są to jednak odrębne gatunki.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Na porażonych roślinach powoduje powstawanie nieokrągłych, nieregularnych plam, czasem ograniczonych do nerwacji liścia, czasami rozproszonych, o średnicy 2–6 mm. Czasami sąsiednie plamy zlewają się. Początkowo są bladozielone, żółtawe, później brązowe do szarawych, bez obrzeża. Nalot na dolnej stronie liścia, punktowe do rozproszonego, białoszary[3].
Endofit, jego grzybnia jest zanurzona w tkankach rośliny[2]. Strzępki wąskie, hialinowe, septowane, rozgałęzione, tworzące niewielkie skupiska (podkładki). Konidiofory w małych lub dość licznych grupach, wyrastające ze skupisk strzępek, wyłaniające się przez szparki liści, prawie cylindryczne, wyprostowane, proste, do pogiętych sinusoidalnie. Mają długość 20–60 μm i szerokość 3–7 μm. Są bezprzegrodowe lub septowane, hialinowe, gładkie. Blizny po oderwaniu się konidiów nieco ciemniejsze. Konidia 1–4 komórkowe, w łańcuszkach, czasami rozgałęzionych, elipsoidalne lub prawie cylindryczne, o wymiarach (10–)15–35(–40) × (3–)4–7(–8) μm i wierzchołkach tępych lub spiczastych[3].
Żywicielem są różne gatunki jaskrów: jaskier ostry (Ranunculus acris), jaskier gajowy (R.breyninus), jaskier kosmaty (R. lanuginosus), R. brutius, R. grandiflorus[4].
Zanotowano występowanie w Azji (na Kaukazie, w Jordanii, od Rosji po Mongolię, Chiny i Japonię), Europie (w tym również na Islandii), w Ameryce Północnej[3]. W polskiej literaturze mykologicznej do 2003 r. podany na dość licznych stanowiskach, na jaskrze ostrym i jaskrze kosmatym (jako Ramularia ranunculi Peck, lub Ramularia didyma Unger)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online], indexfungorum.org [dostęp 2017-10-18] (ang.).
- ↑ a b c Agata Wołczańska. Grzyby z rodzaju Ramularia występujące w Polsce. Monographiae botanicae. Journal of the Polish Botanical Society. Vol. 95, Łódź 2005.
- ↑ a b c d Index Fungorum. [dostęp 2018-10-18]. (ang.).
- ↑ Plant Parasites of Europe [online] [dostęp 2018-10-18] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.