Raniuszek malutki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raniuszek malutki
Aegithalos exilis[1]
(Temminck, 1836)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

raniuszki

Rodzaj

Aegithalos

Gatunek

raniuszek malutki

Synonimy
  • Psaltria exilis Temminck, 1836
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Raniuszek malutki[3], raniuszczyk (Aegithalos exilis) – gatunek małego ptaka z rodziny raniuszków (Aegithalidae). Występuje endemicznie na Jawie. Do niedawna umieszczany w monotypowym rodzaju Psaltria, wyodrębniony do Aegithalos na podstawie analizy filogenetycznej[4].

Znaczenie nazwy naukowej[edytuj | edytuj kod]

Gr. αιγιθαλος aigithalos – sikora. Trzy różne gatunki zostały ujęte pod tą nazwą przez Arystotelesa: raniuszek zwyczajny, bogatka zwyczajna i modraszka zwyczajna[5]. Epitet gatunkowy: łac. exilis – mały, smukły, malutki, od ex – bez; ile, ilis – wnętrzności[5].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Gatunek endemiczny dla zachodniej i centralnej Jawy. Całkowity zasięg występowania szacowany jest na 36 200 km². Zasiedla wilgotne górskie lasy. Nie jest znana wysokość, na której jest spotykany[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi około 84 mm, w tym ogona 38 mm i dzioba 6 mm. Skrzydło mierzy 40–46 mm, skok 14 mm[7]. Tęczówki białe. Wierzch ciała, w tym skrzydła i sterówki, jednolicie ciemnoszare. Dziób czarniawy. Gardło jasnoszare, pierś miejscami szara, spód ciała białokremowy. Nogi i stopy pomarańczowe.

Behawior[edytuj | edytuj kod]

Gatunek słabo poznany[8]. Pod względem głosu i pożywienia przypomina raniuszka, lecz w kwestii lęgów brak jakichkolwiek danych[9].

Status, zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek od 1994 roku klasyfikowany przez IUCN jako najmniejszej troski (LC, Least Concern); wcześniej, w 1988 roku nadano mu status bliski zagrożenia (NT, Near Threatened). Całkowita populacja jest nieznana, ale szacuje się, że zmniejsza się w wyniku wycinki lasów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Psaltria exilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-06-09] (ang.).
  2. BirdLife International, Psaltria exilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-03-17] (ang.).
  3. P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Aegithalidae Reichenbach, 1849-50 - raniuszki - Long-tailed tits (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-14].
  4. U.S. Johansson, P.G.P. Ericson, J. Fjeldså, M. Irestedt. The phylogenetic position of the world's smallest passerine, the Pygmy Bushtit Psaltria exilis. „Ibis”. 158 (3), s. 519–529, 2016. DOI: 10.1111/ibi.12377. (ang.). 
  5. a b exilis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
  6. a b Pygmy Tit Psaltria exilis. BirdLife International. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  7. C.E. Hellmayr: Paridae, Sittidae und Certhiidae, bearbeitet von C. E. Hellmayr. 1903, s. 108. (niem.).
  8. Joseph del Hoyo, Adrew Ellito, David Christie & Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. T. 13. Penduline-tits to Shrikes. Lynx Edicions, 2008. ISBN 978-84-96553-45-3.
  9. P. Wytsman: Genera avium. 1914, s. 53.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]