Rejon dorohobuski
| Rejon | |||
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
1772 km² | ||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
16,8 os./km² | ||
Położenie na mapie
| |||
| 54°55′N 33°18′E/54,916667 33,300000 | |||
| Strona internetowa | |||
_(1780).png)
Rejon dorohobuski (ros. Дорогобужский район) – rejon w Rosji, w obwodzie smoleńskim ze stolicą w Dorogobużu (Dorohobużu).
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Rejon dorohobuski graniczy z rejonami glinkowskim, jarcewskim, jelnieńskim, kardymowskim, safonowskim, ugrański i wiaziemskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W l. 1708–1927 istniał ujezd (powiat) dorohobuski (Дорогобужский уезд) w składzie guberni smoleńskiej (1708–1713), guberni ryskiej (1713–1726), ponownie guberni smoleńskiej (1726–1775), namiestnictwa smoleńskiego (1775–1796) i ponownie, ostatecznie, guberni smoleńskiej (1796–1927).
Rejon dorohobuski został utworzony 1 października 1929 w składzie obwodu zachodniego RFSRR. 27 września 1937 wszedł w skład obwodu smoleńskiego wraz z wydzieleniem tego obwodu ze zlikwidowanego odwodu zachodniego. W latach 1963–1965 rejon dorohobuski został przejściowo zniesiony.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Osiedla miejskie[edytuj | edytuj kod]
- Dorogobuż – miasto, stolica rejonu
- Wierchniednieprowskij – osiedle typu miejskiego
Osiedla wiejskie[edytuj | edytuj kod]
Do 25 maja 2017 funkcjonowały następujące osiedla wiejskie (сельское поселение – odpowiednik sielsowietów):
| Nazwa osiedla wiejskiego | Ośrodki administracyjne |
|---|---|
| Aleksinskoje (Алексинское сельское поселение) |
Aleksino (Алексино) |
| Bałakiriewskoje (Балакиревское сельское поселение) |
Bykowo (Быково) |
| Frunzenskoje (Фрунзенское сельское поселение) |
Sadowaja (Садовая) |
| Kniaszczinskoje (Княщинское сельское поселение) |
Kniaszczina (Княщина) |
| Kuzinskoje (Кузинское сельское поселение) |
Kuzino (Кузино) |
| Michajłowskoje (Михайловское сельское поселение) |
Nowo-Michajłowskoje (Ново-Михайловское) |
| Ozieriszczenskoje (Озерищенское сельское поселение) |
Ozieriszcze (Озерище) |
| Polibinskoje (Полибинское сельское поселение) |
Polibino (Полибино) |
| Słojkowskoje (Слойковское сельское поселение) |
Słojkowo (Слойково) |
| Uswiatskoje (Усвятское сельское поселение) |
Uswiat´je (Усвятье) |
| Uszakowskoje (Ушаковское сельское поселение) |
Uszakowo (Ушаково) |
| Wasinskoje (Васинское сельское поселение) |
Wasino (Васино) |
25 maja 2017 władze obwodu smoleńskiego zlikwidowały następujące osiedla wiejskie:
- Kniaszczinskoje, Uszakowskoje – włączone do Aleksinskojego, z centrum we wsi Aleksino;
- Frunzenskoje, Polibinskoje, Wasinskoje – włączone do Michajłowskojego, z centrum we wsi Nowo-Michajłowskoje;
- Bałakiriewskoje, Kuzinskoje, Słojkowskoje, Ozieriszczenskoje – włączone do Uswiatskojego, z centrum we wsi Słojkowo[2].
Ekonomia i transport[edytuj | edytuj kod]
Podstawą gospodarki jest rolnictwo: hodowla bydła mlecznego i mięsnego oraz uprawa zbóż, ziemniaków, lnu i warzyw.
Przez rejon przebiegają następujące drogi regionalne:
- R137: Safonowo (połączenie z M1) – Dorogobuż – Jelnia – Rosław;
- R134: biegnąca częściowo starą drogą smoleńską: Smoleńsk – Kardymowo – Dorogobuż – Wiaźma – Syczowka, następnie skręcająca na północ w stronę Zubcowa.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Poza zabytkami Dorogobuża w rejonia wyróżniają się monaster Trójcy Świętej w Bołdinie oraz XVIII -wieczna siedziba rodu Barysznikowów w Aleksinie.
-
XVIII -wieczna siedziba rodu Barysznikowów w Aleksinie -
-
![Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dorogobużu z 1835[3]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/%D0%A6%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%B0_%D0%B8_%D0%9F%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B0%2C_%D0%B3._%D0%94%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B1%D1%83%D0%B6.JPG/120px-%D0%A6%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%B0_%D0%B8_%D0%9F%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B0%2C_%D0%B3._%D0%94%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B1%D1%83%D0%B6.JPG)
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dorogobużu z 1835[3] -
Dom kupców Swiesznikowów w Dorogobużu z końca XIX w. -
![Ruiny cerkwi Matki Bożej w Rektach z 1898 r.[3]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b3/Rekty-DSC_0725.JPG/120px-Rekty-DSC_0725.JPG)
..JPG)
![Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dorogobużu z 1835[3]](/wiki/Plik:%D0%A6%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%B0_%D0%B8_%D0%9F%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B0,_%D0%B3._%D0%94%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B1%D1%83%D0%B6.JPG)
![Ruiny cerkwi Matki Bożej w Rektach z 1898 r.[3]](/wiki/Plik:Rekty-DSC_0725.JPG)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Оценка численности постоянного населения Смоленской области на 1 января 2018 года. sml.gks.ru. [dostęp 2018-08-15]. (ros.).
- ↑ Закон Смоленской области от 25.05.2017 № 60-з "О преобразовании муниципальных образований Дорогобужского района Смоленской области, об установлении численности и срока полномочий депутатов представительных органов первого созыва вновь образованных муниципальных образований Дорогобужского района Смоленской области, а также порядка избрания, полномочий и срока полномочий первых глав вновь образованных муниципальных образований Дорогобужского района Смоленской области". publication.pravo.gov.ru, 2017-05-25. [dostęp 2018-08-15]. (ros.).
- ↑ a b Rejon dorohobuski. radzima.org. [dostęp 2018-08-15].
| Rejony | |
|---|---|
| Miasta wydzielone |
