Renata Bogatek-Leszczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renata Bogatek-Leszczyńska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 marca 1949
Warszawa

Data śmierci

9 maja 2020

profesor nauk biologicznych
Specjalność: biochemia, fizjologia roślin[1]
Habilitacja

26 października 2006[1]

Profesura

1 sierpnia 2011[1]

Renata Bogatek-Leszczyńska (ur. 9 marca 1949 w Warszawie[2], zm. 9 maja 2020[3]) – polska biolog, prof. dr hab.[3][1]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była absolwentką Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela w Warszawie (1966)[4]. W 1972 ukończyła studia na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskego. W latach 1972-2000 pracowała na macierzystej uczelni, w Zakładzie Fizjologii Wzrostu i Rozwoju Roślin Instytutu Botaniki UW, następnie w Instytucie Biologii Eksperymentalnej Roślin na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego[1][4][5]. Tam w 1986 obroniła pracę doktorską 'Udział procesów oddechowych w ustępowaniu spoczynku nasion jabłoni napisaną pod kierunkiem Stanisława Lewaka[2][5].

Od 2000 pracowała w Katedrze Fizjologii Roślin na Wydziale Rolnictwa i Biologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (kierowała nią w latach 2003-2005)[1][4][2]. 26 października 2006 habilitowała się na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurski w Olsztynie na podstawie pracy zatytułowanej Regulacyjna rola cyjanowodoru w przełamywaniu głębokiego spoczynku nasion jabłoni[1]. 1 sierpnia 2011 uzyskała tytuł profesora nauk biologicznych[1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Prof. dr hab. Renata Bogatek-Leszczyńska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-11-09].
  2. a b c d Złota księga nauk przyrodniczych 2017, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2017, s. 331
  3. a b c d e Renata Bogatek-Leszczyńska. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2022-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-09)]. (pol.).
  4. a b c prof. dr hab. Renata Bogatek-Leszczyńska
  5. a b Profesor Renata Bogatek-Leszczyńska, w: Agricola. Pismo SGGW, nr 108 (2020), s. 47-49