Rhynchocyoninae
| Rhynchocyoninae | |||
| Gill, 1872[1] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – sorkonos czarno-rdzawy (Rhynchocyon petersi) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Rhynchocyoninae | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Rhynchocyon W. Peters, 1847 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Rhynchocyoninae – podrodzina ssaków z rodziny ryjkonosowatych (Macroscelididae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Podrodzina obejmuje żyjące współcześnie gatunki występujące w Afryce[6][7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do podrodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[8][6][7][9]:
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Brevirhynchocyon Senut & Georgalis, 2014[10]
- Eorhynchocyon Senut & Pickford, 2021[11] – jedynym przedstawicielem był Eorhynchocyon rupestris Senut & Pickford, 2021
- Hypsorhynchocyon Senut, 2008[12] – jedynym przedstawicielem był Hypsorhynchocyon burrelli Senut, 2008
- Miorhynchocyon Butler, 1984[13]
- Oligorhynchocyon Stevens, O’Connor, Mtelela & E.M. Roberts, 2021[14] – jedynym przedstawicielem był Oligorhynchocyon songwensis Stevens, O’Connor, Mtelela & E.M. Roberts, 2021
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 19, 1872. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. On the classification of the insectivorous mammals. „Bulletin of the Philosophical Society of Washington”. 25 (5), s. 119, 1882. (ang.).
- ↑ H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 114, 1917. (szw.).
- ↑ H. Winge: Pattedyr-Slægter. T. 1: Monotremata, Marsupialia, Insectivora, Chiroptera, Edentata. Kobenhavn: Hagerup, 1924, s. 123. (duń.).
- ↑ M. Goodman: Protein sequence and immunological specificity. Their role in phylogenetic studies of Primates. W: W.P. Luckett & F.S. Szalay: Phylogeny of the Primates. A Multidisciplinary Approach. New York: Plenum Press, 1975, s. 228, 231. ISBN 978-1-4684-2168-2. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 112. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 74. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-18]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21–22. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ B. Senut & G.L. Georgalis. Brevirhynchocyon gen. nov., a new name for the genus Brachyrhynchocyon Senut, 2008 (Mammalia, Macroscelidea) preoccupied by Brachyrhynchocyon Loomis, 1936 (Mammalia, Carnivora). „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 15, s. 69, 2014. (ang.).
- ↑ B. Senut & M. Pickford. Micro-cursorial mammals from the late Eocene tufas at Eocliff, Namibia. „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 23, s. 95, 2021. (ang.).
- ↑ G. Senut. Macroscelididae from the lower Miocene of the northern Sperrgebiet, Namibia. „Memoir of the Geological Survey of Namibia”. 20, s. 194, 2008. (ang.).
- ↑ P.M. Butler. Macroscelidea, Insectivora and Chiroptera from the Miocene of East Africa. „Palaeovertebrata”. 14 (3), s. 120, 1984. (ang.).
- ↑ N.J. Stevens, P.M. O’Connor, C. Mtelela & E.M. Roberts. Macroscelideans (Myohyracinae and Rhynchocyoninae) from the late Oligocene Nsungwe formation of the Rukwa Rift Basin, southwestern Tanzania. „Historical Biology”. 34 (4), s. 607, 2021. DOI: 10.1080/08912963.2021.1938565. (ang.).