Roman Łakota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Łakota
Rębacz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1896
Drożejowice

Data i miejsce śmierci

16–19 kwietnia 1940
Katyń

Zawód, zajęcie

buchalter

Stanowisko

kierownik rachuby

Pracodawca

Magistrat miasta Sarny

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Niepodległości

Roman Łakota, ps. „Rębacz” (ur. 28 czerwca 1896 w Drożejowicach, zm. 1619 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski działacz niepodległościowy i buchalter, plutonowy rezerwy Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 czerwca 1896 we wsi Drożejowice, w ówczesnym powiecie pińczowskim guberni kieleckiej, w rodzinie Andrzeja i Katarzyny z Nowaków[1]. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Sielcu pracował w urzędach gminnych w woj. kieleckim. W latach 1916–1918 członek Towarzystwa Strzelecko-Sportowego „Piechur” i POW. Od 1918 w Wojsku Polskim. W szeregach 25 pułku piechoty walczył na froncie ukraińskim, a następnie bolszewickim.

W okresie międzywojennym po demobilizacji otrzymał jako osadnik wojskowy działkę 27 hektarową w Jeżewie, pow. sarneński. Od 8 października 1932 pracował magistracie miasta Sarny na stanowisku kierownika rachuby.

W kwietniu 1940 przebywał w Obozie NKWD w Kozielsku[2]. Między 15 a 17 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego (lista nr 029/4 z 13 kwietnia 1940)[2]. Między 16 a 19 kwietnia 1940 został zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[2]. 25 maja 1943 ekshumowany przez Niemców i rozpoznany jako osoba cywilna[2]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nadanie medalu nie zostało ogłoszone w Monitorze Polskim. 26 października 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie Romanowi Łokocie tego odznaczenia. 30 czerwca 1938 upłynął ustawowy termin, w którym można było nadać Krzyż lub Medal Niepodległości. 10 października 1938 Roman Łakota napisał do Biura Kapituły Orderu Wojennego „Virtuti Militari” prośbę o wyjaśnienie, dlaczego nie otrzymał Krzyża lub Medalu Niepodległości, pomimo złożenia stosownego wniosku, który kilkakrotnie uzupełniał. 20 stycznia 1939 medal z dyplomem został wysłany na adres Romana Łakoty[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 356.
  2. a b c d Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 448.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921, s. 479.
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-30].
  5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-30].
  6. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]