Marek Tarczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Tarczyński
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1938
Toruń, Polska

Data i miejsce śmierci

15 lutego 2023
Warszawa

Przebieg służby
Jednostki

Wojskowy Przegląd Historyczny” – redakcja;
Ministerstwo Obrony Narodowej

Stanowiska

redaktor, redaktor naczelny („Wojskowy Przegląd Historyczny”);
Dyrektor Departamentu Społeczno-Wychowawczego MON

Główne wojny i bitwy

nie brał udziału

Marek Tarczyński (ur. 2 listopada 1938 w Toruniu, zm. 15 lutego 2023 w Warszawie[1]) – polski historyk wojskowości, pułkownik Wojska Polskiego w stanie spoczynku, doktor nauk historycznych, wieloletni redaktor naczelny „Wojskowego Przeglądu Historycznego[2], współzałożyciel Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej i Polskiej Fundacji Katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Historii Wojskowej Akademii Politycznej (WAP), gdzie w 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk historycznych ze specjalnością historia wojskowa. Początkowo pracownik naukowy Wojskowej Akademii Politycznej, od 1977 roku w redakcji „Wojskowego Przeglądu Historycznego” (od 1985 roku redaktor naczelny). Publikował prace poświęcone historii powstania listopadowego (Generalicja powstania listopadowego, 1980), wojny polsko-bolszewickiej (Cud nad Wisłą: bitwa warszawska 1920, 1990) oraz prace naukowe poświęcone zbrodni katyńskiej. Pełnił funkcję kierownika zespołu, który przygotował opracowanie Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego (2000)[3]. Od 1990 roku prowadził prace nad dokumentacją Bitwy Warszawskiej[2]. Od 1992 roku redaktor „Zeszytów Katyńskich”, serii wydawniczej publikowanej przez Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polską Fundację Katyńską[4]. W latach 1998–2001 pełnił funkcję dyrektora Departamentu Społeczno-Wychowawczego MON[5]. Od 2001 roku w stanie spoczynku, członek Rady Naukowej „Przeglądu Historyczno-Wojskowego”[6].

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1989 roku współzałożyciel Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej (w lutym 1990 roku przemianowanego na Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej)[7]. Był prezesem Społecznego Zarządu Wojskowego Funduszu na rzecz Pamięci Pomordowanych Żołnierzy WP, powołanego 22 stycznia 1990 roku w Wojsku Polskim[8]. Współzałożyciel Polskiej Fundacji Katyńskiej i sekretarz Rady Fundacji[9]. W latach 1992–1996 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[10].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Generalicja powstania listopadowego (1980)
  • Krach blitzkriegu (1982)
  • Franciszek Żymirski: generał zapomniany (1988)
  • Cud nad Wisłą. Bitwa Warszawska 1920 (1990)
  • Bitwa warszawska 13–28 VIII 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 1 (13–17 VIII) (1995)
  • Bitwa warszawska 13–28 VIII 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 2 (17–28 VIII) (1996)
  • Bitwa niemeńska 29 VIII–18 X 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 1 (29 VIII–19 IX) (1998)
  • Bitwa niemeńska 29 VIII–18 X 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 2 (20 IX–18 X) (1999)
  • Bitwa Lwowska 25 VII–18 X 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 2 (6-20 VIII) (2004)
  • Bitwa Lwowska i Zamojska 25 VII–18 X 1920: dokumenty operacyjne. Cz. 3 (21 VIII–4 IX 1920) (2009)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Tarczyński. nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-06-09]
  2. a b Marek Tarczyński, Krzywdy wojny z 1920 roku, czyli jak Rosja szuka anty-Katynia [online], Wyborcza.pl, 16 sierpnia 1995 [dostęp 2011-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
  3. Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. 10pul.idl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-01)]., Warszawa 2000, str. IV. ISBN 83-905590-7-2.
  4. „Zeszyty Katyńskie”, komplet tekstów na stronie IPN [dostęp 2011-09-21].
  5. Nie dryl, lecz prawo, z dr. Markiem Tarczyńskim, dyrektorem departamentu Społeczno-Wychowawczego MON rozm. Tadeusz Mitek, Polska Zbrojna, 1998, nr 28, s. 10–11 oraz Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej, 11 kwietnia 2001, nr 4, s. 16 [1].
  6. Przegląd Historyczno-Wojskowy [online], wojsko-polskie.pl, 10 października 2005 [dostęp 2011-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-12].
  7. Komunikat o powstaniu Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, [w:] „Zeszyty Katyńskie'” (nr 1), Warszawa 1990, s. 4.
  8. Uchwała SZWFPPŻ w sprawie przekazania środków PFK, 15 grudnia 1993, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 22), Warszawa 2007, s. 223.
  9. Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej (NKHBZK) i Polska Fundacja Katyńska (PFK). pamietamkatyn1940.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-12)]. pamietamkatyn1940.pl [dostęp 2011-09-21].
  10. Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011, s. 9. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]