Roman Chłodziński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Marian Chłodziński
Data i miejsce urodzenia

3 października 1909
Łódź

Data i miejsce śmierci

8 marca 1979
Bydgoszcz

Miejsce spoczynku

Cmentarz Nowofarny w Bydgoszczy

Zawód, zajęcie

dziennikarz radiowy

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy

Roman Marian Chłodziński[1][2] (ur. 3 października 1909 w Łodzi[1][2][3], zm. 8 marca 1979 w Bydgoszczy)[3][4] – dziennikarz sportowy, redaktor Rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi i we Wrocławiu, dyrektor Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1936 został dziennikarzem sportowym, po wygraniu konkursu na sprawozdawcę sportowego w Polskim Radiu[6]. Podczas II wojny światowej walczył we wrześniu 1939[7]. W 1944 został aresztowany i więziony w więzieniu przy ul. Sterlinga 16 w Łodzi[8], a następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen, gdzie jako więzień był zatrudniony w Schrebstubie i Aufnahme Kommando[9].

W 1948 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1949 rozpoczął pracę ponownie w łódzkiej rozgłośni, gdzie był kierownikiem działu polityczno-informacyjnego, z czasem zostając zastępcą redaktora naczelnego Polskiego Radia w Łodzi, a następnie we Wrocławiu. W latach 1968–1975 był redaktorem naczelnym i dyrektorem pomorskiej rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy[10]. Był autorem i prowadzącym audycję „Sportowa zgaduj-zgadula” nadanej pierwszy raz 19 stycznia 1959, zakończonej wraz z jego śmiercią, reaktywowanej w 1982[11] i definitywnie zakończonej w 2006[12].

Jednocześnie piastował stanowisko zastępcy członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR, w 1959 zostając członkiem Komitetu Wojewódzkiego. W latach 60 XX w., został członkiem Egzekutywy KW PZPR, w latach 70. XX w. zaś należał do Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej KW PZPR oraz Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej KW PZPR. Był także członkiem ZBoWiD – w Łodzi był członkiem zarządu Związku, natomiast w latach 1961–1979 był przewodniczącym Zarządu Okręgu ZBoWiD w Bydgoszczy oraz był członkiem Rady Naczelnej Związku[10]. Działał m.in. w Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce[6] oraz był przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu byłych więźniów Mathausen[9]. W wojsku uzyskał rangę kapitana[2][4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Bolesława Chłodzińskiego i Leokadii Cecylii zd. Rogowicz[1]. Jego synem był Włodzimierz Chłodziński – bydgoski dziennikarz radiowy[13].

Został pochowany na cmentarzu Nowofarnym w Bydgoszczy (kw. 2, rz. 1, grób 157)[5].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Do 2017 w Bydgoszczy istniała ul. Romana Chłodzińskiego, którą w wyniku dekomunizacji zmieniono na ul. Kazimierza Hoffmanna[14].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Archiwum Państwowe w Łodzi, Zespół: 1563/D- Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej św. Krzyża w Łodzi., Jednostka: 1909, Katalog: Urodzenia, metryki.genealodzy.pl, 1909 [dostęp 2022-10-14].
  2. ↑ a b c Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych, I.481.C.1204 [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-10-14].
  3. ↑ a b Kwartalnik historii prasy polskiej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 118 [dostęp 2022-10-13] (pol.).
  4. ↑ a b Zdzisław Dobrzyniecki i inni, Polska Bibliografia Wojskowa, t. XLIII, Warszawa 1979.
  5. ↑ a b Szlakiem pamięci. Wydanie II uzupełnione, Łódź, październik 2015.
  6. ↑ a b Paweł Kuca, Radio regionalne w Polsce. Stan na koniec grudnia 2014 roku, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016, ISBN 978-83-7996-328-7, OCLC 968495301 [dostęp 2022-10-13].
  7. ↑ Przekrój, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1979 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  8. ↑ Chłodziński Roman – Kartoteka więźniów [online] [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  9. ↑ a b Stefan Krukowski, Nad pięknym, modrym Dunajem. Mathausen 1940-1945, Warszawa 1966.
  10. ↑ a b Mikołaj Bogdanowicz, Zarządzenie zastępcze nr 377/2017 Wojewody Kujawsko – Pomorskiego z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy [online], Dziennik Urzędowy Województwa Kujawsko-Pomorskiego, 13 grudnia 2017 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  11. ↑ Znane nazwiska na zjeździe w Lubrańcu – Włocławek [online], KUJAWY.INFO [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  12. ↑ Redakcja, Zgadnij kto zdjął Zgaduj-zgadulę? [online], Express Bydgoski, 21 grudnia 2006 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  13. ↑ Polskie Radio PiK, Chłodziński Włodzimierz [online], Chłodziński Włodzimierz, 5 maja 2015 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  14. ↑ Redakcja, Aż trzynaście nowych nazw ulic w Bydgoszczy! [wideo] [online], Bydgoszcz Nasze Miasto, 13 grudnia 2017 [dostęp 2022-10-13] (pol.).
  15. ↑ M.P.1955.37.359 Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1955 r. nr 0/31., OpenLEX, 7 stycznia 1955 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  16. ↑ Elżbieta Ciborska, Leksykon polskiego dziennikarstwa, Elipsa, 2000, ISBN 978-83-7151-330-5 [dostęp 2022-10-14] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Chłodziński&oldid=71801937”