Roman Kochnowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Kochnowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1960
Gliwice

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia wojskowości, militarne aspekty dziejów i współczesności Austrii oraz Niemiec, historia austriackiej i niemieckiej myśli politycznej XIX i XX wieku.
Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Doktorat

1988

Habilitacja

2002

Profesura

2020[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Roman Kochnowski (ur. 23 sierpnia 1960 w Gliwicach) – polski nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych w zakresie historii wojskowości. Od 2020 roku dziekan Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości i pomyślnym zdaniu egzaminów wstępnych rozpoczął studia politologiczne w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od II roku studiów realizował je na podstawie indywidualnego programu, rozszerzając go o przedmioty związane z niemcoznawstwem. W listopadzie 1982 roku jako student IV roku został laureatem II Ogólnopolskiego Sympozjum Niemcoznawczego zorganizowanego przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Nagrodzony referat: Stanowisko SPD wobec granicy na Odrze i Nysie 1945 – 1949 był zarazem jego pierwszą publikacją naukową. Pracą magisterską nt. Stanowisko SPD wobec granicy na Odrze i Nysie w latach 1945–1972, napisaną pod kierunkiem doc. dr. hab. Adama Hrebendy ukończył studia magisterskie w marcu 1983 roku uzyskując dyplom z wyróżnieniem. 15 marca 1983 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Historii Myśli Politycznej Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego. W latach 1984–1988 przygotował rozprawę doktorską nt. Stanowisko SPD wobec jedności państwa i narodu niemieckiego w latach 1945–1975, obronioną na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego 19 grudnia 1988 roku[3].

Od 6 stycznia 1989 roku pracował w Zakładzie na stanowisku adiunkta. W 1990 roku był stypendystą Fundacji im. Friedricha Eberta, a w 1992 roku Fundacji im. Konrada Adenauera w Niemczech. Wedle wypowiedzi szefa archiwum Stiftung Bundeskanzler Konrad Adenauer Haus w Bad Honnef dr Kochnowski był pierwszym badaczem z krajów byłego bloku radzieckiego dopuszczonym do archiwalnej spuścizny kanclerza Konrada Adenauera bez żadnych ograniczeń. Zebrany w niemieckich archiwach materiał umożliwił przygotowanie rozprawy habilitacyjnej nt: Spór o Niemcy. Problem niemiecki w myśli politycznej Konrada Adenauera i Kurta Schumachera w latach 1945–1952, wydanej nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego[4]. Na jej podstawie, jak również pozytywnych recenzji całości dorobku naukowego po pomyślnym zaliczeniu kolokwium habilitacyjnego przed Radą Wydziału Nauk Społecznych U. Śl. (12 marca 2002 r.) i zatwierdzeniu decyzji Rady przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną do spraw Stopni i Tytułu Naukowego (24 czerwca 2002 r.) uzyskał stopień doktora habilitowanego[5].

Od 2001 roku w ramach tzw. II etatu był zatrudniony m.in. na Uniwersytecie Opolskim (2001-2002), na Akademii Techniczno-Humanistycznej w Biesku Białej (2002-2004) oraz Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach (2011-2013). Roman Kochnowski współpracuje ponadto z licznymi ośrodkami zagranicznymi, m.in. z wiedeńskim Institut für den Donauraum und Mittleleuropa, Europäische Akadermie der Zivilgesellschaft w Eggenburgu (Austria) oraz Zentrum für Militärgeschichte der Bundeswehr w Poczdamie i All Souls College Oxford University. W semestrze letnim roku akademickiego 2011/2012 był visting profesor w Katedrze Komunikacji Społecznej Uniwersytetu im. Konstantyna Filozofa w Nitrze (Słowacja). Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego Roman Kochnowski zmienił nieco swe zainteresowania naukowe, rozszerzając je o militarne aspekty dziejów i współczesności Austrii oraz Niemiec. W latach 2007–2018 Roman Kochnowski pełniąc funkcję profesora uczelnianego, pracował w Instytucie Politologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Od 2018 roku związany z Instytutem Nauk o Bezpieczeństwie (obecnie: Instytut Bezpieczeństwa i Informatyki), gdzie pełni obowiązki kierownika Katedry Bezpieczeństwa Militarnego[6].

W roku akademickim 2016-2017 Prodziekan Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, w latach 2017–2019 Prodziekan Wydziału Politologii[7], od 2020 roku Roman Kochnowski sprawuje funkcję Dziekana Wydziału Nauk Społecznych.

Prof. dr hab. Roman Kochnowski jest autorem 8 monografii, redaktorem 4 monografii zbiorowych, opublikował ponad 100 artykułów naukowych oraz popularnonaukowych, przyczynków oraz recenzji[8][9]. Wypromował 9 doktorów i ponad 100 magistrów. Był recenzentem w 8 przewodach doktorskich na Uniwersytecie Śląskim, Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Dwukrotnie pełnił funkcje recenzenta w przewodach habilitacyjnych, a także kilkakrotnie był członkiem komisji habilitacyjnej. Od 1990 roku jest małżonkiem dr Anny Kochnowskiej (z domu Dziatkiewicz), anglistki i politologa oraz ojcem trzech dorosłych synów. W wolnym czasie zajmuje się historią kolejnictwa oraz modelarstwem kolejowym[10].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1991: Stanowisko SPD wobec jedności Niemiec w latach 1945–1955.
  • 1999: Spór o Niemcy: problem niemiecki w myśli politycznej Konrada Adenauera i Kurta Schumachera w latach 1945–1952.
  • 2009: Przy Tobie Najjaśniejszy Panie stoimy i stać chcemy: monarchia habsburska w polskiej myśli politycznej lat 1860–1914.
  • 2012: Pojedynek koło Zatoki Rekina 19 XI 1941, seria Pola Bitew.
  • 2012: Państwo stanowe czy dyktatura proletariatu? Geneza upadku austriackiej demokracji w latach 1927–1934. Studium politologiczne.
  • 2013: Bitwa u ujścia La Platy 13 XII 1939, seria Pola Bitew.
  • 2015: Niemieckie działania krążownicze w latach 1939–1942, seria Bitwy/Taktyka
  • 2015: Floty niemieckie w XX stuleciu. Od Kaiserliche Marine do Deutsche Marine[11].
  • 2017: Mit mocarstwowości w myśli politycznej II RP[12].
  • 2019: Bitwa u ujścia La Plata – stare mity, nowe fakty.
  • 2020: Flota austriacka 1382–1918[13].
  • 2021: NVA a upadek muru berlińskiego[14].
  • 2022: Floty niemieckie wczoraj i dziś, seria Bitwy/Taktyka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 996
  2. ↑ Wydział Nauk Społecznych – Uniwersytet Pedagogiczny [online], www.up.krakow.pl [dostęp 2023-05-01].
  3. ↑ Jarosław Indyk, Artur Jach-Chrząszcz, Jarosław Jastrzębski, Działalność naukowa Profesora Romana Kochnowskiego, w: Polityka - wojskowość - bezpieczeństwo. Księga jubileuszowa z okazji 40-lecia działalności naukowej Profesora Romana Kochnowskiego (red.) Jarosław Jastrzębski, Tomasz Skrzyński, Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, 2023, s. 13. ISBN 978-83-8084-940-2.
  4. ↑ Roman Kochnowski, Spór o Niemcy: problem niemiecki w myśli politycznej Konrada Adenauera i Kurta Schumachera w latach 1945–1952, Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1999, s. 162, ISBN 978-83-226-0848-7 [dostęp 2023-05-01].
  5. ↑ Jarosław Indyk, Artur Jach-Chrząszcz, Jarosław Jastrzębski, Działalność naukowa Profesora Romana Kochnowskiego, w: Polityka - wojskowość - bezpieczeństwo. Księga jubileuszowa z okazji 40-lecia działalności naukowej Profesora Romana Kochnowskiego (red.) Jarosław Jastrzębski, Tomasz Skrzyński, Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, 2023, s. 14. ISBN 978-83-8084-940-2.
  6. ↑ Instytut bezpieczeństwa i Informatyki – kierunki związane z Bezpieczeństwem | Katedra Bezpieczeństwa Militarnego [online] [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  7. ↑ Wydział Politologii | Władze wydziału [online] [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  8. ↑ Wyniki wyszukiwania [online], bgbase.up.krakow.pl [dostęp 2023-05-01].
  9. ↑ Polska Bibliografia Naukowa [online], pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2023-05-01].
  10. ↑ Jarosław Indyk, Artur Jach-Chrząszcz, Jarosław Jastrzębski, Działalność naukowa Profesora Romana Kochnowskiego, w: Polityka - wojskowość - bezpieczeństwo. Księga jubileuszowa z okazji 40-lecia działalności naukowej Profesora Romana Kochnowskiego (red.) Jarosław Jastrzębski, Tomasz Skrzyński, Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, 2023, s. 15. ISBN 978-83-8084-940-2.
  11. ↑ Roman Kochnowski, Floty niemieckie w XX stuleciu. Od Kaiserliche Marine do Deutsche Marine, „Przegląd Zachodni” (4(357)), 2015, s. 207–228, ISSN 0033-2437 [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  12. ↑ Roman Kochnowski, Mit mocarstwowości w myśli politycznej II RP, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica”, 18 (247), 2018, DOI: 10.24917/20813333.18.5, ISSN 2081-3333 [dostęp 2023-05-01].
  13. ↑ Roman Kochnowski, Flota austriacka 1382–1918, „Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne”, 2020 (Tom XXIX), 2020, s. 53–64, DOI: 10.4467/2543733XSSB.20.005.12192, ISSN 2543-733X [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  14. ↑ Roman Kochnowski, NVA a upadek muru berlińskiego, „Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne”, 2021 (Tom XXX), 2021, s. 93–104, DOI: 10.4467/2543733XSSB.21.008.13801, ISSN 2543-733X [dostęp 2023-05-01] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Kochnowski&oldid=70745854”