Rotermund
Rotermund – polski herb szlachecki z indygenatu. Nie należy mylić go z herbem Odrowąs, również znanym jako Rotermund.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dzielonej w skos w polu pierwszym, czerwonym, kotwica srebrna w skos;
W polu drugim, błękitnym, karp złoty w skos.
Klejnot: karp jak w godle, w słup, między dwoma skrzydłami orlimi czarnymi.
Labry z prawej błękitne, podbite złotem, z lewej czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Zatwierdzony Janowi i Stanisławowi Rotermundom 16 marca 1595 (Szymański pisze o nobilitacji)[2]. Herb otrzymał pierwotnie dziad Jana i Stanisława - Tomasz w 1560 roku od cesarza Ferdynanda I[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Rotermund był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:
Rotermund (Rottermund).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Rotermund z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: WIelka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 255. ISBN 83-7181-217-5.
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 103. ISBN 83-7181-173-X.