W 1960 roku zadebiutował w Formule Junior, rywalizując samochodem Halson[1]. W 1961 roku zmienił pojazd na Elvę 100. Zajął wówczas szóste miejsce w wyścigu w Pferdsfeld, co umożliwiło mu zajęcie trzynastego miejsca w klasyfikacji końcowej Niemieckiej Formuły Junior[2]. Następnie skoncentrował się na rywalizacji samochodami sportowymi. W 1966 roku ścigał się Marcosem Mini, a od sezonu 1968 – Chevronem B8. Johnson uczestniczył tym pojazdem w długodystansowych zawodach 1000 km na takich torach, jak Spa-Francorchamps, Nürburgring, Monza i Zeltweg. W 1970 roku wspólnie z Erwinem Barnesem i Yvesem Martinem podjął nieudaną próbę kwalifikacji do wyścigu 24h Le Mans. W 1973 roku zajął Chevronem B21 drugie miejsce w wyścigu 2 h Luanda. Rok później rywalizował Marchem 74S. Był wówczas drugi w 6 h Nova Lisboa oraz trzeci w 500 km Benguela[3].
