Royal Rumble (2021)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Royal Rumble (2021)
Motyw muzyczny

„Rumble” – Zayde Wølf

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Cricket Wireless

Data

31 stycznia 2021

Widownia

0[a]

Hala

Tropicana Field

Miejsce

St. Petersburg, Floryda

Gale WWE Network – chronologicznie
TLC: Tables, Ladders & Chairs (2020) Royal Rumble (2021) NXT TakeOver: Vengeance Day
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2020) Royal Rumble (2021) Royal Rumble (2022)

Royal Rumble (2021) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 31 stycznia 2021 w Tropicana Field w St. Petersburg w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta czwarta gala w chronologii cyklu Royal Rumble.

Podczas gali odbyło się sześć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru, tytułowy Royal Rumble match mężczyzn zwyciężył Edge, który stał się ósmą osobą wygrywającą walkę więcej niż jeden raz, oraz trzecią osobą, która wygrała z pierwszym numerem wejściowym. Żeński Royal Rumble match wygrała Bianca Belair. W innych ważnych walkach, Roman Reigns obronił Universal Championship pokonując Kevina Owensa w Last Man Standing matchu oraz Drew McIntyre obronił WWE Championship pokonując Goldberga.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Edge i Bianca Belair, zwycięzcy odpowiednio męskiego i żeńskiego Royal Rumble matchu.
 Zobacz też: Wrestling.

Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane są podczas cotygodniowych gal Raw i SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[1][2].

Tradycją gali Royal Rumble jest zorganizowanie dwóch Royal Rumble matchy, w którym zwycięzca otrzymał szansę na walkę o WWE Championship (brandu Raw), WWE Universal Championship (brandu SmackDown) lub NXT Championship na WrestleManii 37, a zwyciężczyni otrzymała szansę na walkę o WWE Raw Women’s Championship, WWE SmackDown Women’s Championship lub NXT Women’s Championship także na WrestleManii 37[3][4].

Wpływ COVID-19[edytuj | edytuj kod]

W wyniku pandemii COVID-19, która zaczęła wpływać na branżę w połowie marca, WWE musiało zaprezentować większość swojego programu z zestawu bez udziału realnej publiczności. Początkowo programy telewizyjne Raw i SmackDown oraz pay-per-view odbywały się w WWE Performance Center w Orlando w stanie Floryda[5]. Ograniczona liczba stażystów Performance Center oraz przyjaciół i członków rodzin wrestlerów została później wykorzystana jako publiczność na żywo[6][7]. Pod koniec sierpnia programy WWE na Raw i SmackDown zostały przeniesione do bezpiecznej biologicznie bańki zwanej WWE ThunderDome, która odbywała się w Amway Center w Orlando. Wybrana publiczność na żywo nie była już wykorzystywana, ponieważ bańka pozwalała fanom uczestniczyć w wydarzeniach praktycznie za darmo i być widzianymi na prawie 1000 tablicach LED na arenie. Dodatkowo ThunderDome wykorzystał różne efekty specjalne, aby jeszcze bardziej wzmocnić wejścia wrestlerów, a dźwięk z areny został zmiksowany z chantami wirtualnych fanów[8][9]. Po zostaniu przyjętym przez Amway Center[9], ThunderDome zostało przeniesione do Tropicana Field w St. Petersburgu w stanie Floryda w grudniu[10][11].

Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]

8 stycznia na odcinku SmackDown, Universal Champion Roman Reigns zakwestionował ostatnie decyzje dotyczące bookingu, podjęte przez WWE official Adama Pearce’a, w tym Gauntlet match, który Pearce zaplanował na tę noc, aby wyłonić pretendenta Reignsa do tytułu na Royal Rumble. Reigns zakwestionował, czy Pearce zarezerwował się na walkę, na co Pearce odpowiedział, że byłby to konflikt interesów. Później specjalny doradca Reignsa, Paul Heyman, skonfrontował się z Pearce’em na backstage’u i stwierdził, że był w stanie pociągnąć za pewne sznurki i że Pearce będzie również rywalizował w Gauntlet matchu wraz z Reyem Mysterio, Sami Zaynem, Shinsuke Nakamurą, Kingiem Corbinem i Danielem Bryanem. Nakamura przeżył gauntlet, by stawić czoła ostatniemu uczestnikowi, Pearce’owi; Jednak zanim rozpoczęła się ostatnia runda, kuzyn Reignsa, Jey Uso, szydził z Nakamury, co doprowadziło do tego, że Reigns i Jey zaatakowali zarówno Nakamurę, jak i Pearce’a. Jey umieścił Pearce’a na szczycie Nakamury na pinfall, tym samym Pearce wygrał walkę[12]. W następnym tygodniu Heyman skonfrontował się z Pearce’em na backstage’u i dał mu do podpisania kontrakt na walkę. Warunkiem ich walki był pierwotnie No Disqualification match; po tym, jak Heyman przekazał podpisany kontrakt Reignsowi, jednak Reigns chciał zmienić warunek na Last Man Standing match. Później w ringu Pearce i Reigns podpisali zmieniony kontrakt, ale gdy Pearce odchodził, udawał kontuzję kolana, powołując się na to, że kontrakt pozwolił mu wybrać sobie zastępstwo w przypadku kontuzji i wybrał Kevina Owensa, którego Reigns pokonał na TLC: Tables, Ladders & Chairs w TLC matchu dzięki ingerencji Jeya. Owens następnie wszedł i podpisał kontrakt, aby zostać przeciwnikiem Reignsa o Universal Championship na Royal Rumble[13].

Po udanej obronie WWE Championship przez Drew McIntyre’a podczas specjalnego odcinka „Legens Night” na Raw 4 stycznia, WWE Hall of Famer Goldberg, w swoim pierwszym występie od WrestleManii 36 w 2020 roku, pojawił się, by zmierzyć się z McIntyrem. Po tym, jak Goldberg pochwalił pracę i umiejętności McIntyre’a, stwierdził, że McIntyre nie ma szacunku, twierdząc, że McIntyre postrzegał legendy jako „wyprane” i że McIntyre czuł, że jest lepszy niż którykolwiek z nich, gdy byli w sile wieku. Goldberg następnie formalnie wyzwał McIntyre’a do walki o WWE Championship na Royal Rumble. McIntyre odpowiedział, że Goldberg nie był już takim człowiekiem, jakim był kiedyś, i że stawienie mu czoła byłoby jak stawienie czoła własnemu tacie. Goldberg następnie szydził i odepchnął McIntyre’a, który wstał i spojrzał na Goldberga[14]. W następnym tygodniu McIntyre odrzucił twierdzenie Goldberga i powiedział, że rzeczywiście ma szacunek, ale zamierza odrzucić wyzwanie Goldberga, dopóki Goldberg go nie popchnął, co skłoniło go do przyjęcia wyzwania i uczynienia walki oficjalną[15]. McIntyre przyjął wyzwanie Goldberga przez satelitę, ponieważ podczas tego samego odcinka ogłosił, że uzyskał pozytywny wynik testu na COVID-19; po standardowej 14-dniowej procedurze kwarantanny, McIntyre został dopuszczony do Royal Rumble, pojawiając się na żywo na Raw 25 stycznia, aby mieć ostatnie spotkanie twarzą w twarz z Goldbergiem przed ich walką[16].

Na TLC, Sasha Banks utrzymała SmackDown Women’s Championship przeciwko Carmelli[17]. W ciągu następnych kilku tygodni, Carmella nieustannie szydziła z Banks, pragnąc rewanżu. 15 stycznia na odcinku SmackDown, Banks stwierdziła, że da Carmelli rewanż tylko wtedy, gdy najpierw zmierzy się w walce z jej sommelierem, Reginaldem[13]. W następnym tygodniu odbył się Intergender match, w którym Banks pokonała Reginalda[18]. Banks dotrzymała obietnicy i przed Royal Rumble ogłoszono rewanż pomiędzy Banks i Carmellą[19].

Wyniki walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas[20][21]
1P Nia Jax i Shayna Baszler pokonały Asukę i Charlotte Flair (c) Tag Team match o WWE Women’s Tag Team Championship[22] 10:30
2 Drew McIntyre (c) pokonał Goldberga Singles match o WWE Championship[23] 2:30
3 Sasha Banks (c) pokonała Carmellę (z Reginaldem) poprzez submission Singles match o WWE SmackDown Women’s Championship[24] 10:25
4 Bianca Belair wygrała eliminując jako ostatnią Rheę Ripley 30-osobowy żeński Royal Rumble match o miano pretendentki do kobiecego tytułu na WrestleManii 37[4] 58:50
5 Roman Reigns (c) (z Paulem Heymanem) pokonał Kevina Owensa Last Man Standing match o WWE Universal Championship[25] 24:55
6 Edge wygrał eliminując jako ostatniego Randy’ego Ortona 30-osobowy męski Royal Rumble match o miano pretendenta do światowego tytułu na WrestleManii 37[3] 58:30
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Wejścia i eliminacje w żeńskim Royal Rumble matchu[edytuj | edytuj kod]

    – członkini brandu Raw
    – członkini brandu SmackDown
    – członkini brandu NXT
    – członkini WWE Hall of Fame
    – wolna agentka
    – zwyciężczyni
Nr. wejściowy Wrestlerka Brand Nr. eliminacji Wyeliminowana przez Czas[4] Liczba eliminacji
1 Bayley SmackDown 12 Biancę Belair 29:08 1
2 Naomi Raw 22 Nię Jax i Shaynę Baszler 47:39 0
3 Bianca Belair SmackDown – Zwyciężczyni 56:52 4
4 Billie Kay SmackDown 3 Ruby Riott i Liv Morgan 08:11 1
5 Shotzi Blackheart NXT 1 Shaynę Baszler 03:46 0
6 Shayna Baszler Raw 24 Nię Jax 41:46 6
7 Toni Storm NXT 4 Rheę Ripley 11:21 0
8 Jillian Hall Wolna agentka 2 Billie Kay 08:03 0
9 Ruby Riott SmackDown 7 Bayley 10:53 1
10 Victoria Wolna agentka 5 Shaynę Baszler 07:15 0
11 Peyton Royce Raw 10 Charlotte Flair 13:40 1
12 Santana Garrett NXT 6 Rheę Ripley 04:32 0
13 Liv Morgan SmackDown 8 Peyton Royce 06:37 1
14 Rhea Ripley NXT 29 Biancę Belair 39:06 7
15 Charlotte Flair Raw 28 Rheę Ripley i Biancę Belair 33:47 1
16 Dana Brooke Raw 9 Rhea Ripley 02:58 0
17 Torrie Wilson Hall of Fame 11 Shaynę Baszler 03:59 0
18 Lacey Evans Raw 20 Shaynę Baszler 19:21 1
19 Mickie James Raw 14 Lacey Evans 07:20 0
20 Nikki Cross Raw 17 Carmellę 07:37 0
21 Alicia Fox Wolna agentka 13 Mandy Rose 01:48 0
22 Mandy Rose Raw 16 Rheę Ripley 03:49 1
23 Dakota Kai NXT 15 Rheę Ripley 02:06 0
24 Carmella SmackDown 18 Taminę 00:47 1
25 Tamina SmackDown 23 Nię Jax i Shaynę Baszler 08:31 1
26 Lana Raw 26 Natalyę 09:58 1
27 Alexa Bliss Raw 19 Rheę Ripley 01:02 0
28 Ember Moon NXT 21 Nię Jax 01:51 0
29 Nia Jax Raw 25 Lanę 02:44 4
30 Natalya SmackDown 27 Biancę Belair 02:00 1

Wejścia i eliminacje w męskim Royal Rumble matchu[edytuj | edytuj kod]

    – członek brandu Raw
    – członek brandu SmackDown
    – członek brandu NXT
    – członek WWE Hall of Fame
    – wolny agent
    – zwycięzca
Nr. wejściowy Wrestler Brand Nr. eliminacji Wyeliminowany przez Czas[3] Eliminacje
1 Edge Hall of Fame – Zwycięzca 58:30 3
2 Randy Orton Raw 29 Edge’a 58:30 0
3 Sami Zayn SmackDown 2 Big E’go 13:04 0
4 Mustafa Ali Raw 4 Big E’go 13:18 1
5 Jeff Hardy Raw 1 Dolpha Zigglera 03:25 0
6 Dolph Ziggler SmackDown 9 Kane’a 20:30 1
7 Shinsuke Nakamura SmackDown 12 Kinga Corbina 22:01 0
8 Carlito Wolny agent 5 Eliasa 08:26 0
9 Xavier Woods Raw 3 Mustafę Aliego 03:42 0
10 Big E SmackDown 19 Omosa* 29:45 4
11 John Morrison Raw 7 Damiana Priesta 08:14 0
12 Ricochet Raw 10 Kane’a 11:37 0
13 Elias Raw 6 Damiana Priesta 02:30 1
14 Damian Priest NXT 16 Bobby’ego Lashleya 15:34 4
15 The Miz Raw 8 Damiana Priesta 01:02 0
16 Riddle Raw 25 Setha Rollinsa 31:17 1
17 Daniel Bryan SmackDown 24 Setha Rollinsa 28:50 1
18 Kane Wolny agent 11 Damiana Priesta 01:51 2
19 King Corbin SmackDown 14 Dominika Mysterio 03:34 2
20 Otis SmackDown 13 Kinga Corbina 00:53 0
21 Dominik Mysterio SmackDown 15 Bobby’ego Lashleya 02:00 1
22 Bobby Lashley Raw 18 Big E’go, Christiana, Daniela Bryana i Riddle’a 04:03 3
23 Hurricane Helms Wolny agent 17 Big E’go i Bobby’ego Lashleya 00:30 0
24 Christian Wolny agent 27 Setha Rollinsa 18:12 2
25 AJ Styles Raw 23 Brauna Strowmana 10:27 0
26 Rey Mysterio SmackDown 20 Omosa* 03:47 0
27 Sheamus Raw 22 Brauna Strowmana 05:56 0
28 Cesaro SmackDown 21 Brauna Strowmana 04:10 0
29 Seth Rollins SmackDown 28 Edge’a 08:48 4
30 Braun Strowman Raw 26 Christiana, Edge’a i Setha Rollinsa 07:24 3

(*) – Omos to bodyguard AJ Stylesa i nie był uczestnikiem walki.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Na arenie były ekrany, z wirtualną publicznością o nazwie ThunderDome, z powodu pandemii COVID-19.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  2. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  3. ↑ a b c John Clapp: Edge won the 2021 Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].
  4. ↑ a b c John Clapp: Bianca Belair won the 2021 Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].
  5. ↑ WWE TAPING UPDATES. PWInsider. [dostęp 2020-03-21].
  6. ↑ WWE Fans Are Thrilled to See Crowds Back on WWE Raw. ComicBook.com. [dostęp 2020-05-29].
  7. ↑ WWE Live Events With Fans Could Reportedly Return Very Soon. Forbes. [dostęp 2020-06-17].
  8. ↑ WWE introducing new state-of-the-art viewing experience with WWE ThunderDome. WWE. [dostęp 2020-08-17].
  9. ↑ a b WWE Announces ThunderDome Arena; Enhanced Fan Experience, Residency At Amway Center; First Look Video Shown. Fightful. [dostęp 2020-08-17].
  10. ↑ WWE ThunderDome will head to Tampa Bay’s Tropicana Field beginning Friday, Dec. 11. WWE. [dostęp 2020-11-19].
  11. ↑ WWE ThunderDome Moving To Tropicana Field On December 11. Fightful. [dostęp 2020-11-19].
  12. ↑ 1/8 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Daniel Bryan vs. King Corbin vs. Sami Zayn vs. Shinsuke Nakamura vs. Rey Mysterio in a gauntlet match for a shot at the WWE Universal Championship at the Royal Rumble, Big E vs. Apollo Crews for the IC Championship, The Street Profits vs. Bobby Roode and Dolph Ziggler for the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-08].
  13. ↑ a b 1/15 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of the Roman Reigns vs. Adam Pearce contract signing for the WWE Universal Title match at the Royal Rumble, Shinsuke Nakamura vs. Jey Uso, Rey Mysterio vs. King Corbin. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-15].
  14. ↑ 1/4 WWE Raw Results: Powell’s live review of Drew McIntyre vs. Keith Lee for the WWE Championship and Raw Legends Night headline the first show of 2021. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-04].
  15. ↑ 1/11 WWE Raw Results: Powell’s live review of WWE Champion Drew McIntyre’s first comments since testing positive for COVID-19, Triple H’s show opening segment, the continued build to the Royal Rumble. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-11].
  16. ↑ 1/25 WWE Raw Results: Powell’s live review of Drew McIntyre and Goldberg’s face to face meeting, Asuka vs. Alexa Bliss for the Raw Women’s Championship, Charlotte Flair vs. Shayna Baszler, Riddle vs. MVP, Cedric Alexander, and Shelton Benjamin in a gauntlet match, final Royal Rumble hype. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-25].
  17. ↑ WWE TLC results: Powell’s review of Roman Reigns vs. Kevin Owens in a TLC match for the WWE Universal Championship, Drew McIntyre vs. AJ Styles in a TLC match for the WWE Championship, The Fiend vs. Randy Orton in a Firefly Inferno Match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-12-20].
  18. ↑ 1/22 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Big E vs. Apollo Crews for the Intercontinental Championship, Bayley and Bianca Belair run an obstacle course, the Royal Rumble build continues. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-22].
  19. ↑ 1/29 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Roman Reigns and Kevin Owens in a war of words, Bianca Belair vs. Bayley, the final push for the Royal Rumble. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-29].
  20. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble Kickoff Show results: Powell’s live review of the Rumble pre-show featuring Asuka and Charlotte Flair vs. Shayna Baszler and Nia Jax for the WWE Women’s Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-31].
  21. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Drew McIntyre vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Kevin Owens in a Last Man Standing match for the WWE Universal Championship, Sasha Banks vs. Carmella for the Smackdown Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-31].
  22. ↑ John Clapp: Nia Jax & Shayna Baszler def. Charlotte Flair & Asuka to win the WWE Women’s Tag Team Championship. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].
  23. ↑ John Clapp: WWE Champion Drew McIntyre def. Goldberg. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].
  24. ↑ John Clapp: SmackDown Women’s Champion Sasha Banks def. Carmella. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].
  25. ↑ John Clapp: Universal Champion Roman Reigns def. Kevin Owens. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2021-01-31].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

2020 ← Gale WWE Network 2021 → 2022
WWE
WWE NXT
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(2021)&oldid=72233058”