Rzęsistek policzkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzęsistek policzkowy
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

protisty

Typ

Metamonada

Gromada

Parabasalia

Rząd

Trichomonadida

Rodzina

Trichomonadidae

Rodzaj

rzęsistek

Gatunek

Rzęsistek policzkowy

Nazwa systematyczna
Trichomonas tenax

Rzęsistek policzkowy (Trichomonas tenax) - kosmopolityczny wiciowiec wywołujący rzęsistkowicę (trichomonosis) jamy ustnej. Występuje tylko w postaci trofozoitu.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Trofozoit o zmiennym kształcie, najczęściej owalnym, okrągłym lub gruszkowatym. Długość 5-15 µm. Szerokość 3-11 µm.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Cały świat.

Występuje na dziąsłach, w szczelinach między zębami, zmianach próchniczych zębów i migdałkach podniebiennych.

Kraj Częstość występowania
Polska
Badania studentów
4-8%
Polska
Chorzy na paradontopatię oraz choroby błony śluzowej jamy ustnej
ok. 50%
Czechy i Francja
Cała populacja
3,6-12,5%
Czechy i Francja
Chorzy na paradontopatię oraz choroby błony śluzowej jamy ustnej
21-36%
USA
Chorzy na paradontopatię oraz choroby błony śluzowej jamy ustnej
30-50%

Chorobotwórczość[edytuj | edytuj kod]

T. tenax wywołuje rzęsistkowicę jamy ustnej. Objawy podmiotowe:

  • suchość w jamie ustnej
  • pieczenie jamy ustnej
  • bóle samoistne
  • bóle przy połykaniu

Objawy przedmiotowe stwierdzane badaniem:

  • kieszonki patologiczne
  • zapalenie języka
  • ogniska zapalne w błonie śluzowej jamy ustnej

Wykrywanie[edytuj | edytuj kod]

Istnieje wiele metod wykrywania rzęsistka językowego:

  • preparaty bezpośrednie (kropla zwykła lub wisząca 0.9% roztworu NaCl) z materiału zeskrobanego z błony śluzowej policzka, dziąseł lub przestrzeni międzyzębowych
  • preparaty utrwalone metanolem i barwione barwnikiem Giemsy
  • hodowla na pożywce z treścią jamy ustnej przepłukaną 0.9% roztworem NaCl

Profilaktyka, zwalczanie i leczenie[edytuj | edytuj kod]

Zapobieganie polega na utrzymaniu higieny jamy ustnej, leczeniu próchnicy zębów, chorób przyzębia, chorób błony śluzowej jamy ustnej i przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych. Pomocna jest też częsta wymiana szczoteczek do mycia zębów.

Leczenie polega na stosowaniu:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jolanta Morozińska-Gogol: Parazytologia medyczna. Kompendium. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 320. ISBN 978-83-200-5140-7.