SM U-58
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
październik 1914 |
| Położenie stępki |
8 czerwca 1915 |
| Wodowanie |
31 maja 1916 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
6 lipca 1916 |
| Wycofanie ze służby |
17 listopada 1917 |
| Los okrętu |
samozatopiony po uszkodzeniu przez USS Fanning |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
67 m |
| Szerokość |
6,32 m |
| Zanurzenie |
3,79 m |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x850 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 7730 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 x 500 mm (dziób-rufa) |
| Załoga |
38 |
SM U-58 – niemiecki okręt podwodny typu U-57 zbudowany w AG Weser w Bremie w latach 1914-1916. Wodowany 31 maja 1916 roku, wszedł do służby w cesarskiej marynarce wojennej 9 sierpnia 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli, a jego dowódcą został kapitan Kurt Wippern[1]. U-58 w czasie ośmiu patroli zatopił 21 statków o łącznej pojemności 30 906 BRT. 16 października 1916 roku okręt został przydzielony do II Flotylli.
W czasie ostatniego patrolu na Północnym Oceanie Atlantyckim w listopadzie 1917 roku U-58 zatopił niewielki żaglowiec brytyjski „Dolly Warde” o pojemności 202 BRT. 17 listopada, w czasie kolejnego ataku na konwój U-58 został zauważony przez amerykański niszczyciel USS „Fanning” eskortujący konwój. W czasie natychmiastowej akcji, do której przyłączył się kolejny amerykański niszczyciel USS „Nicholson” na zanurzający się okręt niemiecki zostały rzucone bomby głębinowe. W wyniku eksplozji zbiorniki balastowe oraz generator U-58 zostały uszkodzone i ówczesny kapitan Gustav Amberger nakazał wynurzenie okrętu. Dwóch członków załogi zginęło, a pozostali wraz z dowódcą dostali się do amerykańskiej niewoli.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kurt Wippern (30 sierpnia 1884 - ), pierwszy dowódca okrętu. Obowiązki pełnił do 3 stycznia 1917. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 29. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 177. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 104. ISBN 1-85367-623-3.