Salgueiro Maia
 Salgueiro Maia w czasie parady wojskowej w Santarém | |
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1944 |
|---|---|
| Data śmierci |
1992 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1966–1992 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna o niepodległość Gwinei Bissau, |
| Odznaczenia | |
  
| |
Fernando José Salgueiro Maia (ur. 1944 w Castelo de Vide, zm. 1992) – portugalski wojskowy, jeden z bohaterów rewolucji goździków w Portugalii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Fernando José Salgueiro Maia urodził się w 1944 roku w portugalskim mieście Castelo de Vide jako syn pracownika kolejowego. Został wcześnie osierocony przez matkę[1].
Służył jako żołnierz zawodowy i w 1966 był słuchaczem szkoły wojskowej Escola Prática de Cavalaria w Santarém. Walczył w wojnach o kontrolę nad koloniami Portugalii w Mozambiku (1967–1969) i Gwinei (1971–1973)[2].
Był członkiem Ruchu Sił Zbrojnych. Podczas Rewolucji Goździków 25 kwietnia 1974 roku w randze kapitana dowodził kolumną wojskową, która opuściła Escola Prática de Cavalaria w Santarém, odbyła marsz na Lizbonę i bezkrwawo opanowała w niej kluczowe rejony[2]. Zaistniała sytuacja i presja ze strony Salgueiro Mai doprowadziły do rezygnacji premiera Marcelo Caetano, jego poddania się generałowi de Spínoli i, w konsekwencji, do upadku dyktatury[2].
Po tych wydarzeniach Salgueiro Maia powrócił do swojej macierzystej jednostki w Santarém. Konsekwentnie odmawiał objęcia stanowisk politycznych i dyplomatycznych. Awansował na majora w 1981 roku[2]. W 1992 roku zmarł na chorobę nowotworową[2][1].
Honory i upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]
W Santarém znajduje się pomnik Salgueiro Mai, a w Lizbonie poświęcono mu tablicę pamiątkową[1]. Jest także patronem mostu na rzece Tag[3]. Jest jednym z głównych bohaterów filmu fabularnego Marii de Medeiros Capitães de Abril z 2000 roku, a w jego postać wcielił się Stefano Accorsi[4].
W roku 1983 otrzymał Krzyż Wielki Orderu Wolności, w 1992 roku, pośmiertnie stopień Wielkiego Oficera Orderu Wieży i Miecza, w roku 2016 nadano mu Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Salgueiro Maia [online], Portugalvisitor.com [dostęp 2020-06-22].
- ↑ a b c d e Salgueiro Maia [online], Centro de Documentação 25 de Abril, Universidade de Coimbra [dostęp 2020-06-22] (port.).
- ↑ Top 10 Longest Bridges in Europe [online], Top10HQ, 16 stycznia 2020 [dostęp 2020-06-22] (ang.).
- ↑ April Captains (2000) - IMDb. [dostęp 2020-06-22].
- ↑ ENTIDADES NACIONAIS AGRACIADAS COM ORDENS PORTUGUESAS - Página Oficial das Ordens Honoríficas Portuguesas [online], www.ordens.presidencia.pt [dostęp 2020-06-23].