Samita (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samita
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Kotlina Gorzowska

Morfometria
Powierzchnia

7,5–15,37 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


500 m[1]
280 m[1]

Długość linii brzegowej

1480 m[1]

Położenie na mapie gminy Wronki
Mapa konturowa gminy Wronki, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Samita”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Samita”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Samita”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Samita”
Ziemia52°41′57″N 16°07′06″E/52,699167 16,118333

Samitajezioro w woj. wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Wronki, leżące na terenie Kotlinie Gorzowskiej[2].

Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 7,5 ha[3] do 13,37 ha (lustra wody)[1] lub 15,37 ha (ogólna)[1].

Zwierciadło wody położone jest na wysokości 42,9 m n.p.m.[1].

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Samita[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Atlas jezior województwa pilskiego. Mazurek, Stanisław (red.). Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Pile; Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Oleśnicy, [1983], s. 388.
  2. Mapa dostępna w Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2024-04-18].
  3. Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 515, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 305, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 120604