Bardęga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bardęga
Bragant, Barding
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Lutom

Region

Pojezierze Poznańskie

Morfometria
Powierzchnia

12,5–13,9 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


7,3 m
15,8 m

Objętość

1015,8 tys. m³

Położenie na mapie gminy Sieraków
Mapa konturowa gminy Sieraków, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bardęga”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bardęga”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bardęga”
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego
Mapa konturowa powiatu międzychodzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bardęga”
Ziemia52°37′27″N 16°08′55″E/52,624167 16,148611

Bardęgajezioro w woj. wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków, w centrum wsi Lutom, leżące na terenie Pojezierza Poznańskiego.

Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 12,5 ha[1] do 13,9 ha[2][3]. Średnia głębokość jeziora wynosi 7,3 m[2][3], natomiast głębokość maksymalna 15,8 m[2][3]. Maksymalna długość jeziora wynosi 696 m, a szerokość 254 m[3].

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Bardęga[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro najczęściej występuje pod nazwą Bragant[1][5], rzadziej jako Barding[1][3].

Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]

Ukształtowanie dna[3][edytuj | edytuj kod]

Dno ukształtowane jest dość regularnie, z jednym małym głęboczkiem o pow. 0,5 ha i głębokości 15 m. W strefie przybrzeżnej dno dość piaszczyste, głębiej osady organiczne o miąższości 30–80 cm.

Roślinność[3][edytuj | edytuj kod]

Przeźroczystość wody[3][edytuj | edytuj kod]

Przeźroczystość waha się od 70 cm latem do 100 cm wiosną i jesienią. Latem zdarzają się zakwity fitoplanktonu i woda zmienia barwę od brunatnej do ciemnozielonej.

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Występujące gatunki ryb[3] to głównie leszcz i karp, krąp, szczupak, okoń, płoć, węgorz, karaś zł., lin, amur biały, tołpyga, jazgarz. Do końca lat 90. w jeziorze prowadzona była hodowla karpia, czego efektem są jeszcze dziś przypadki złowienia dużych okazów tego gatunku.

Warunki do wędkowania[edytuj | edytuj kod]

W klasyfikacji rybackiej jezioro określane jest typem leszczowym[3]. Akwen położony jest w zagłębieniu terenu, jego brzegi są dość wysokie, dlatego osłonięte jest od wiatru. W zlewni jeziora przeważają pola uprawne (około 65%), 10% to zabudowania gospodarstw, pozostałą część stanowi teren pokryty drzewostanem liściastym. Jezioro posiada dwa dopływy, jeden z pól, drugi ze wsi, które mają dodatkowy wpływ na eutrofizację zbiornika oraz jeden dopływ do rzeki Ostrzenicy. Warunki do wędkowania z brzegu są więc bardzo dobre z uwagi na liczne przerwy w pasie roślinności oraz łagodnie opadające stoki jeziora. Do najatrakcyjniejszych ryb łowionych na wędkę należą: karpie, węgorze, płocie oraz okonie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 526. ISBN 83-232-1732-7.
  2. a b c Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 526. ISBN 83-232-1732-7.
  3. a b c d e f g h i j JEZIORO BARDING (BRAGANT). [dostęp 2010-05-20].
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 7, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-04-18].