Sandro Bazadze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sandro Bazadze
სანდრო ბაზაძე
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1993
Tbilisi

Wzrost

193 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Gruzja
Mistrzostwa świata
brąz Kair 2022 szabla indywidualnie
Mistrzostwa Europy
złoto Antalya 2022 szabla indywidualnie
brąz Tbilisi 2017 szabla indywidualnie
brąz Nowy Sad 2018 szabla indywidualnie
brąz Düsseldorf 2019 szabla indywidualnie

Sandro Bazadze (gruz. სანდრო ბაზაძე; ur. 29 lipca 1993 w Tbilisi[1]) – gruziński szermierz, czterokrotny medalista mistrzostw Europy (w tym złoty z 2022), medalista mistrzostw świata, olimpijczyk z Rio de Janeiro i Tokio.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W 2009 wystąpił na mistrzostwach Europy seniorów w Płowdiwie, które ukończył na 38. pozycji w klasyfikacji punktowej (wtedy to przegrał z reprezentantem Niemiec Björnem Hubnerem)[2][3], rok później znalazł się na 47. pozycji w końcowej klasyfikacji mistrzostw Europy w Lipsku (w pierwszej rundzie znów przegrał z Hubnerem)[4][5]. W 2011 zajął 51. pozycję na mistrzostwach świata rozgrywanych w Katanii (w 1/64 finału wyeliminowany został przez Rumuna Florina Zalomira)[6][7] a także był uczestnikiem mistrzostw globu juniorów rozgrywanych w okolicach Morza Martwego (na których zajął 8. pozycję w klasyfikacji punktowej, a przegrał w ćwierćfinale z Nikolaszem Iliászem)[8][9].

W 2013 otrzymał indywidualnie złoty medal mistrzostw Europy juniorów[10]. W kolejnych miesiącach startował m.in. na mistrzostwach Europy seniorów w Zagrzebiu (zajął 23. pozycję, przegrał w 1/32 finału z reprezentantem Francji Nicolasem Rousset)[11][12] oraz na mistrzostwach świata seniorów w Budapeszcie (zajął 16. pozycję w klasyfikacji punktowej, przegrał w 1/16 finału z reprezentantem Niemiec Maxem Hartungem)[13][14].

W 2016 wystąpił na igrzyskach olimpijskich, rozgrywane w Rio de Janeiro zmagania zakończył w etapie 1/16 finału, przegrywając wynikiem 14:15 pojedynek z reprezentantem Korei Południowej Kim Jung-hwan[15].

W 2017 wystąpił przed własną publicznością na mistrzostwach Europy w Tbilisi i wywalczył indywidualnie brązowy medal (w półfinale przegrał z Maxem Hartungem)[16]. Na mistrzostwach świata w Lipsku zajął 12. pozycję (w trzeciej rundzie pokonał go reprezentant Korei Południowej Gu Bon-gil)[17]. Rok później znów został brązowym medalistą mistrzostw Europy, w półfinale pokonał go ponownie Max Hartung[18]. Wystąpił na mistrzostwach świata w Wuxi, gdzie indywidualnie zajął 37. pozycję (w pierwszej rundzie przegrał z Alinem Badeą)[19][20] i jednocześnie brał udział w zmaganiach drużynowych, w których jego kraj zajął 4. pozycję (w półfinale przegrał z Koreą Południową)[21][22]. W 2019 wywalczył trzeci w karierze brązowy medal mistrzostw Europy (w półfinale tym razem uległ Rosjaninowi Kamilowi Ibragimowowi)[23].

Na igrzyskach w Tokio udało mu się wywalczyć miejsce w pojedynku o brązowy medal olimpijski. Nie udało mu się ostatecznie zdobyć krążka, a ostatnią na igrzyskach walkę przegrał ponownie z Kim Jung-hwan (tym razem wynikiem 11:15)[24].

W 2022 roku został brązowym medalistą mistrzostw świata[25] (w półfinale został pokonany przez Árona Szilágyi), jak również złotym medalistą mistrzostw Europy (w finale pokonał Lucę Curatoliego)[26].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Sandro Bazadze. olympedia.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  2. ↑ Championnats d'Europe 2009 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  3. ↑ European Championships 2009 – Men's Sabre (Individual). fencing.cdn.ophardt.online, 2009-07-14. s. 7. [dostęp 2023-05-16]. (fr.).
  4. ↑ Championnats d'Europe 2010 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  5. ↑ European Championships 2009 – Men's Sabre (Individual). fencing.cdn.ophardt.online, 2010-07-22. s. 8. [dostęp 2023-05-16]. (fr.).
  6. ↑ Championnats du Monde 2011 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  7. ↑ World Championships 2011 – Men's Sabre (Individual). fencing.cdn.ophardt.online, 2011-10-11. [dostęp 2023-05-16]. (fr.).
  8. ↑ World Junior Championships 2011 – Men's Sabre (Individual). fencing.cdn.ophardt.online, 2011-04-01. [dostęp 2023-05-16]. (fr.).
  9. ↑ Champ du monde juniors-cadets 2011 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  10. ↑ Otar Maglakelidze: Sandro Bazadze Is European Champion. worldsport.ge, 2013-03-06. [dostęp 2023-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-19)]. (ang.).
  11. ↑ Championnats d'Europe 2013 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  12. ↑ European Fencing Championships 2013, Men's Sabre Individual. eurofencing.info, 2013-06-19. [dostęp 2023-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  13. ↑ Championnats du Monde 2013 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  14. ↑ World Fencing Championships 2013, Qualifications, Men's Individual Sabre. engarde-service.com. [dostęp 2023-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-10)]. (ang.).
  15. ↑ ´ristiane Peixoto: Rio 2016, Fencing, Results Book. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-14. s. 210, 213. [dostęp 2023-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  16. ↑ Championnats d'Europe 2017 – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 2). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  17. ↑ Championnats du Monde – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 1). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  18. ↑ Championnats d'Europe 2018 – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 2). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  19. ↑ World Championships 2018 – Men's Sabre (Individual). fencing.cdn.ophardt.online, 2018-08-20. [dostęp 2023-05-16]. (fr.).
  20. ↑ Championnats du Monde 2018 – Sabre, Men, Senior, Individual. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  21. ↑ Championnats du Monde 2018 – Sabre, Men, Senior, Team (Entries). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  22. ↑ Championnats du Monde 2018 – Sabre, Men, Senior, Team. fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  23. ↑ Championnats d'Europe 2019 – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 2). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  24. ↑ Nelia Gouveia Faria, Ester Martin Fajardo, Jocelin Sebastiani: Tokyo 2020, Fencing, Results Book. olympics.com, 2021-08-01. s. 258. [dostęp 2023-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-07)]. (ang.).
  25. ↑ Championnat du monde 2022 – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 2). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  26. ↑ Championnats d'Europe 2022 – Sabre, Men, Senior, Individual (Tableau, Part 2). fie.org. [dostęp 2023-05-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sandro_Bazadze&oldid=70771735”