Scybalocanthon adisi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scybalocanthon adisi
Silva et Valois, 2019
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

żukokształtne

Nadrodzina

żuki

Rodzina

poświętnikowate

Podrodzina

Scarabaeinae

Plemię

Deltochilini

Rodzaj

Scybalocanthon

Gatunek

Scybalocanthon adisi

Scybalocanthon adisirodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Fernanda A.B. Silvę i Marcely’ego Valoisa na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Rio Tarumã Mirim na północny zachód od Manaus w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy nadano na cześć Joachima Adisa, który odłowił materiał typowy[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 6 do 8,9 mm, w zarysie owalnym z zaokrąglonymi bokami, matowym wskutek mikroziarenkowania. Głowa jest ciemnobrązowa, o nadustku zaopatrzonym w dwa małe, trójkątne, pośrodkowe ząbki na krawędzi przedniej. Przedplecze jest żółte lub jasnobrązowe, o przednich narożach mających kąt 85° i regularnie zakrzywionych brzegach bocznych. Ciemnobrązowe pokrywy mają cienkie, słabo wgłębione, matowe, niewyraźnie punktowane rzędy, z których ósmy zaciera się w przedniej ⅓ i pozbawiony jest na przedzie żeberka, oraz pokryte oprócz mikroziarenkowania oczkowatymi punktami międzyrzędy. Hypomery są żółte lub jasnobrązowe z ciemnobrązowym brzegiem wewnętrznym. Przedpiersie, cały spód śródtułowia oraz metepisternity są ciemnobrązowe, natomiast zapiersie, spód odwłoka i pygidium mają kolor żółty lub jasnobrązowy. Ubarwienie odnóży cechują żółte lub jasnobrązowe golenie i środkowe części ud oraz ciemnobrązowe pozostałe części ud i krętarze. Genitalia samca mają symetryczne i podługowato prawie prostokątne, na szczycie ukośnie ścięte paramery o prawie prostych krawędziach grzbietowych i brzusznych. W endofallusie występuje okrągły z niemal prostą rączką skleryt peryferyjny górny prawy, I-kształtny skleryt peryferyjny frontolateralny bez szczecinek czy mikroszczecinek w pobliżu, naprzeciwległe i podłużne skleryty osiowy i podosiowy oraz skleryt dodatkowy[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad spotykany w lasach[1].

Gatunek neotropikalny, znany z brazylijskiego stanu Amazonas oraz ekwadorskiej prowincji Pastaza[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Fernando A.B. Silva, Marcely Valois. A taxonomic revision of the genus Scybalocanthon Martínez, 1948 (Coleoptera: Scarabaeidae: Scarabaeinae: Deltochilini). „Zootaxa”. 4629 (3), s. 301–341, 2019. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4629.3.1.